Ο Μπους της Αμερικής

Ο κ. Μπους δήλωσε ότι μετά την αποχώρηση του από το Λευκό Οίκο, θα δημοσιεύσει τα απομνημονεύματα του.

Ε ρε τι τραβάνε τα έρμα τα δέντρα...

Χρησιμοποιώντας τα υπερατλαντικά κονέ μας, εξασφαλίσαμε κατ’ αποκλειστικότητα μερικά ζουμερά αποσπάσματα τα οποία και θα δημοσιεύουμε σε συνέχειες, ανάλογα με την ζήτηση. Σήμερα, το πρώτο μέρος:

Οι δίδυμοι (δια χειρός Τζορτζ Μπους Τζούνιορ):

«Όταν έπεσε το πρώτο αεροπλάνο στην Νέα Υόρκη, ήμουνα σε ένα νηπιαγωγείο. Ένας σύμβουλος ήρθε, μου είπε τα νέα στο αυτί και μετά με άφησε μόνο μου για να το σκεφτώ.

«Άραγε να σηκωθώ;» αναρωτήθηκα.

«Γιατί, πιάστηκες;» με ρώτησε μια φωνούλα μέσα στο κεφάλι μου.

«Όχι, αλλά να...» επιχειρηματολόγησα. Μου αρέσει να επιχειρηματολογώ.

«Κι αν σηκωθείς τι θα κάνεις;» μου απάντησε η φωνούλα. «Η Νέα Υόρκη είναι στου διαόλου την μάνα. Ούτε που φαίνεται από εδώ που είσαι»

«Σωστά» σκέφτηκα και έκατσα εκεί που ήμουνα. Τα παιδάκια γύρω μου διαβάζανε την κοκκινοσκουφίτσα και αυτό με έκανε να νιώθω ασφαλής.

...

(ακολουθεί αναλυτική εξιστόρηση της κοκκινοσκουφίτσας)

...

[Μετά από λίγη ώρα] «ξαναήρθε ο σύμβουλος και μου είπε ότι έπεσε ένα αεροπλάνο στον δίδυμο. «Το ξέρω» του είπα. «Μου το είπες πριν από λίγο». Ήμουν εκνευρισμένος: Η κοκκινοσκουφίτσα μόλις είχε μπει μέσα στο σπίτι της γιαγιάς της. Αυτοί οι σύμβουλοι βρίσκουν πάντα τις πιο ακατάλληλες στιγμές να σου πουν τα πιο ηλίθια πράγματα.

«Όχι κύριε πρόεδρε» μου είπε. «Έπεσε και άλλο αεροπλάνο».

«Και άλλο;» είπα προσπαθώντας να συγκεντρωθώ.

«Μάλιστα κύριε πρόεδρε. Κι άλλο».

«Που;» είπα. Ένοιωθα λίγο χαμένος.

«Στον άλλον δίδυμο κύριε πρόεδρε».

«Στον άλλον δίδυμο;»

«Μάλιστα κύριε πρόεδρε»

«Μα καλά! Πόσοι δίδυμοι υπάρχουν;» είπα και σηκώθηκα όρθιος απότομα.

«Δύο κύριε πρόεδρε» μου είπε ο σύμβουλος μου κάπως φοβισμένα

«Δύο;» είπα

«Ένας!» ακούστηκε μια φωνή από το βάθος, πίσω απ’ τη πόρτα. «Ο άλλος μόλις έπεσε».

«Έπεσε;» είπε ο σύμβουλος μου τρομοκρατημένος

«Έπεσε!» είπε η φωνή.

«Ποιός έπεσε;» ρώτησα κάπως θυμωμένος γιατί δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε.

«Ο ένας δίδυμος, κύριε πρόεδρε» είπε ο σύμβουλος

«Και ο άλλος όπου να’ ναι» ακούστηκε η φωνή από το πουθενά.

Το κεφάλι μου άρχισε να γυρίζει. Μα τι γινόταν εδώ πέρα τέλος πάντων! Αεροπλάνα πέφτανε, πύργοι πέφτανε, ο λύκος έφαγε τη γιαγιά, χαμός. Και ποιανού ήταν αυτή η φωνή από το βάθος; Το μυαλό μου πήγαινε να σκάσει. Αποφάσισα να μην κουνηθώ από την θέση μου, μέχρι να λύσω τουλάχιστον το μυστήριο της φωνής. Έκλεισα τα μάτια μου και είπα:

«Όμμμμμμμ».

Και τότε μου ήρθε η φώτιση! Η φωνή από το πουθενά ήταν ο Θεός! Ο Θεός μου μιλούσε, για άλλη μια φορά! Μάζεψα την δύναμη της ψυχής μου και ρώτησα μεγαλόφωνα:

«Τι πρέπει να κάνω;»

«Νομίζω ότι τώρα πρέπει να φύγετε από εδώ κύριε πρόεδρε» απάντησε η φωνή του Θεού.

Κύριε Πρόεδρε! Μέχρι και ο Θεός με έλεγε Κύριο Πρόεδρο.

«Πάμε λοιπον!» είπα στον σύμβουλο δίπλα μου και προχώρησα με σταθερό βήμα προς την έξοδο. Είχα ξεχάσει και την κοκκινοσκουφίτσα και όλα. Ήμουν ο εκλεκτός.»

Σημείωση: Το παραπάνω είναι ένα απλό απόσπασμα του πονήματος του κ. Μπους. Εννοείται ότι για μια ολοκληρωμένη εμπειρία, πρέπει να αγοράσετε το (δίτομο) έργο.

Θανάσημος