Κραμανλιάδα...

Εκείνη την ημέρα, ο Θοδωρής μπήκε τρέχοντας στο υπνοδωμάτιο του πρωθυπουργού.

«Κύριε πρόεδρε! ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!!!» φώναξε αναμαλλιασμένος, κουνώντας κάτι χαρτιά στα χέρια του.
«Μμμμμ;;;» είπε ο Καραμανλής στον ύπνο του.
«ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!!! ΞΥΠΝΗΣΤΕ!!!»
«Μμμμμμμμμμμμμμμ;;;» ξαναείπε ο Καραμανλής και ξερογλείφθηκε. «Τι έγινε;» μουρμούρισε. «Έτοιμο το μεσημεριανό;»
«ΚΥΡΙΕ ΠΡΟΕΔΡΕ!!!» ξαναείπε ο Ρουσόπουλος. «ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΑ ΓΚΑΛΟΠ!!!»
«ΤΙ;;;;;;;;;;;;» είπε ο Καραμανλής και πετάχτηκε απ’ το κρεβάτι του. «ΑΔΥΝΑΤΟΝ!» φώναξε.
«Κι όμως, κύριε πρόεδρε!» είπε ο Θοδωρής και έκατσε απελπισμένος στο κρεβάτι του. «Και σας το έλεγα εγώ κύριε πρόεδρε! Μην κάνετε τίποτα! Αλλά εσείς εκεί! Θέλατε να πάρετε αποφάσεις! Να τώρα...» είπε και του έδωσε τα μισά χαρτιά που κρατούσε κοιτώντας προς το πάτωμα.

Ο Καραμανλής πήρε τα χαρτιά και τα κοίταξε προσεχτικά. «ΑΜΑΝ!» είπε στο τέλος. «ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΑΣ ΕΦΤΑΣΕ!!!»
«...» είπε ο Θοδωρής και κούνησε απελπισμένος το κεφάλι του.
«ΡΕ ΘΟΔΩΡΗ!!!» είπε πανικόβλητος ο Καραμανλής και πετάχτηκε απ’ το κρεβάτι του. «ΚΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ!!!» φορούσε ωραίες γαλάζιες πιτζάμες με κίτρινη ρίγα.
«Ναι, αλλά ΤΙ;;;» είπε απελπισμένος ο Θοδωρής καθώς ο Καραμανλής βημάτιζε νευρικά επάνω – κάτω μέσα στο δωμάτιο.

Περάσανε έτσι μερικά λεπτά ακατάπαυστου περπατήματος μέχρι που ξαφνικά ο Καραμανλής έβαλε μια φωνή:

«ΤΟ ΒΡΗΚΑ!!!»
Ο Θοδωρής σήκωσε το βλέμμα του και τον κοίταξε με ελπίδα. «Τι βρήκατε κύριε πρόεδρε;»
«Θα τους καλέσουμε όλους για, εεε, πως το λένε, τραπέζι!»
«Τραπέζι;;;» είπε ο Θοδωρής απορημένος
«Ναι μωρέ, πως το λέμε τότε που σας καλώ όλους και καθόμαστε γύρω από εκείνο το μεγάλο τραπέζι... έλα μωρέ... ξέρεις... αυτό που κάνω μια φορά το χρόνο...»
«Το γεύμα σε ταβέρνα;» είπε παραξενεμένος ο Θοδωρής
«Όχι, μωρέ! Όχι! Το άλλο! Εκείνο που δεν έχει φαγητό!»
«Υπουργικό συμβούλιο;» είπε ο Θοδωρής
«ΑΥΤΟ!!!» είπε ενθουσιασμένος ο Καραμανλής. «Θα κάνουμε ένα τέτοιο! Φώναξε και τις κάμερες να με δουν να μπαίνω μέσα. Θα μπω πολύ δυναμικά!»

Ο Θοδωρής τον κοίταξε αμήχανα. Ησυχία έπεσε στο δωμάτιο.

«Τι είναι;» ρώτησε ο Καραμανλής καθώς τον είδε να μην συμμερίζεται την χαρά του.
«Εεεε... κύριε πρόεδρε, πρέπει να σας πω κάτι...»
«Τι είναι ρε;» είπε ο Καραμανλής που είχε ξαναβρεί το κέφι του
«Εεεε... κύριε πρόεδρε... εεεε... ξέρετε.... να... την τελευταία φορά που... εεε... εμφανιστήκατε στις κάμερες... εεε... δεν πήρατε καλές κριτικές...»
«ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ;;;» είπε ο Καραμανλής έκπληκτος. «ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ!!!» φώναξε. «Ποιος έγραψε άσχημη κριτική; Ο Γεωργουσόπουλος;;;» είπε θυμωμένα
«Εεεεε... πολυ φοβάμαι κύριε πρόεδρε ότι... όλοι...» είπε ο Θοδωρής και του έδωσε τις υπόλοιπες εφημερίδες που κρατούσε.

Ο Καραμανλής τις άρπαξε πανικόβλητος και άρχισε να διαβάζει αγχωμένα. Που και που του ξεφεύγανε μερικές κραυγές θυμού.
«Τι λέει εδώ; ΤΙ ΛΕΕΙ;;; Αδύναμη ερμηνεία;;;» και λίγο αργότερα «Κακή παράσταση;;;» και λίγο μετά «ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ;;; ΠΟΙΟΣ;;; ΕΓΩ;;;» έβαλε τις φωνές και τσαλάκωσε τις κριτικές. «ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!» αναφώνησε και βγήκε τρέχοντας απ’ το δωμάτιο.

Ο Θοδωρής έσκυψε να μαζέψει τα χαρτιά από το πάτωμα. Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε η Νατάσα στην πόρτα. «Τι έγινε βρε Θοδωρή;» είπε φοβισμένη. «Μπήκε στην τουαλέτα και βρίζει! Ούτε την μπριζόλα του δεν άγγιξε... ανησυχώ...»
Ο Θοδωρής γύρισε και κοίταξε την Νατάσα από το πάτωμα. «Πήρε άσχημες κριτικές για την ερμηνεία του στην έκθεση...» είπε απογοητευμένος.

Μια βαριά ησυχία έπεσε στο δωμάτιο. Στο τέλος η Νατάσα γύρισε την πλάτη της, πήγε έξω από την πόρτα της τουαλέτας και άρχισε να μιλάει δυνατά.
«Μην ανησυχείς μωρό μου!» είπε. «Δεν φταις εσύ! Οι σεναριογράφοι φταίνε! Εσύ είσαι ΠΟΛΥ ΚΑΛΟΣ...»
«ΆΣΕ ΜΕ!!!» ακούστηκε ο Καραμανλής μέσα από την τουαλέτα. «ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΔΩΣΩ ΠΟΤΕ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ!!! ΤΟΥΣ ΜΙΣΩ ΟΛΟΥΣ!!!»
«Έλα βρε χοντρούλη μου...» του είπε γλυκά η Νατάσα. «Μην δίνεις σημασία σε αυτούς τους αχρείους. Δεν υπάρχει καλύτερος ηθοποιός από εσένα! Κανείς!» είπε η Νατάσα.
Πίσω από την πόρτα ο Καραμανλής ακούστηκε να ρουφάει την μύτη του. «Λες;...» είπε δειλά.
«Μα φυσικά μωρό μου! Φυσικά! Θυμήσου όλα αυτά που κατάφερες χωρίς να κάνεις ποτέ τίποτα! Τίποτα! Για σκέψου το! Μέχρι και ο Αντρέας κάτι έκανε! Εσύ; ΤΙΠΟΤΑ!!!»
«Ππππππρρρρρρρρρρρρ!» ακούστηκε να φυσάει την μύτη του πίσω απ’ την πόρτα. «Λες, ε;;;» είπε λίγο πιο ζωηρά τώρα.
«Βρε χαζό!» του είπε ναζιάρικα η Νατάσα. «Εάν υπήρχε όσκαρ για πολιτικούς, κάθε χρόνο θα έσκιζες!!!»

Η πόρτα άνοιξε απότομα και εμφανίστηκε ο Καραμανλής με βλέμμα αποφασισμένο. «Δίκιο έχεις!» είπε. «Είμαι ο καλύτερος! Θοδωρή!» φώναξε τον υπασπιστή του που ήταν ακόμα σκυμμένος στο πάτωμα του δωματίου.
«Μάλιστα κύριε πρόεδρε!» ακούστηκε από μέσα η φωνή του Θοδωρή.
«Κάλεσε του άλλους για το, εεεεε, το συβούλιο! Θα βγάλω λόγο!»
«Λόγο;» αναρωτήθηκε ο Θοδωρής. «Μα δεν σας έχω γράψει τίποτα!»
«Θα τον γράψω μόνος μου!» είπε ο Καραμανλής αποφασιστικά, παραμέρισε την Νατάσα, πήγε στο γραφείο του, κάθισε, πήρε μια κόλλα χαρτί, έγλειψε τα χείλια του κι έγραψε: «Ευχαριστώ την μαμά μου, τον μπαμπά μου και φυσικά τον θείο μου...»

Θανάσημος

Ιερά Μονή Βα(λ)τοπεδίου

Ίσως να έχετε παρακολουθήσει τον τελευταίο καιρό τι γίνεται με την Μονή Βατοπεδίου, ίσως και όχι. Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα μοιάζουν να είναι απλά: το κράτος παραχωρεί σχεδόν τζάμπα πολύ ακριβές εκτάσεις στην Ιερά Μονή, η οποία εν συνεχεία τις ξεπουλάει σε δικούς μας επιχειρηματίες...

Ο κ. Ρουσόπουλος, ως γνωστόν, έχει ως "πνευματικό" του τον ηγούμενο της Μονής Βατοπεδίου ο οποίος, ως πνευματικός που είναι, τον καθοδηγεί στις κρίσιμες αποφάσεις του. Ο κ. Ρουσόπουλος, ενώ κάποτε ήταν από τους πιο συμπαθείς ανθρώπους στην Ελλάδα, έχει καταλήξει σήμερα να τον συμπαθεί μόνο ο Αντώναρος. Εάν εξαιρέσει κανείς αυτό το γεγονός, δεν νομίζω ότι ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει την αποτελεσματικότητα της καθοδήγησης του γέροντα στην ζωή του κυβερνητικού μας εκπροσώπου. Σήμερα, θα ήθελα να αποκαλύψω τα γεγονότα που ξεκίνησαν όλη αυτή την περιπέτεια...

Εκείνη την ημέρα, ο Θοδωρής είχε φτάσει με ανάμικτα συναισθήματα στην Μονή Βατοπεδιού. Ένοιωθε χαρά και αγαλλίαση που θα ξαναέβλεπε τον πνευματικό του πατέρα. Ένοιωθε όμως και άγχος και ντροπή για τις αμαρτίες που έπρεπε να ομολογήσει. Ήξερε ότι θα ήταν μια δύσκολη συνάντηση...

Ο γέροντας τον δέχθηκε στην υπεραιωνόβια βιβλιοθήκη της Μονής. Δέσμες από φως σχίζανε την πανάρχαια σκόνη και χαϊδεύαμε τα βιβλία στους τοίχους. Ο γέρος στεκότανε στην άκρη του δωματίου και μελετούσε ένα αρχαίο σύγγραμμα.

"Την ευλογία σου πάτερ. Αμάρτησα." είπε ο Θοδωρής φιλώντας του το χέρι.
"Τι έκανες πάλι τέκνον μου;" είπε ο γέροντας και τον κοίταξε επάνω από τα γυαλιά του με πατρικό ενδιαφέρον.
"Να, κάτι εκατομμύρια έφτασαν στα χέρια μου με νόμιμο τρόπο..." είπε ο Θοδωρής σεμνά
"Μμμμμ... καταλαβαίνω..."
"...και θέλω να εξιλεωθώ, πάτερ μου..."
"Μμμμμ... ξέρεις παιδί μου, η εξιλέωση στοιχίζει..."
"το ξέρω πάτερ μου... το ξέρω..."
"πρέπει να βάλουμε μοναχούς να προσεύχονται νυχθημερόν για εσένα για εβδομάδες ολόκληρες. Ίσως και μήνες! Ξέρεις πόσο θα μας κοστίσει να αφήσουν τόσα στελέχη μας την δουλειά τους και να αρχίσουν να ασχολούνται με προσευχές;"
"Ξέρω πάτερ... ξέρω..."
"ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΣΕΣ ΕΡΓΑΤΟΩΡΕΣ ΘΑ ΠΑΝΕ ΧΑΜΕΝΕΣ, ΤΕΚΝΟΝ ΜΟΥ;;;" οργίστηκε ο Πάτερ. Η βροντερή φωνή του ήχησε στους πανάρχαιους τοίχους και αναστάτωσε την αιωνόβια σοφία τους.

Ο Θοδωρής δεν μίλησε. Ένα ρίγος ανέβηκε αργά στην ραχοκοκαλιά του.

"πόσα εκατομμύρια είπες..." ψέλλισε εξαντλημένος ο γέροντας σκύβοντας το σοφό του κεφάλι επάνω από την μαγκούρα του
"εεε, δεν είπα..." είπε ο Θοδωρής φοβισμένος
"ναι αλλά ΑΝ έλεγες;" τα ασημένια μαλλιά του γέροντα λάμπανε στο φως του ήλιου που τα χτυπούσε από τα μικρά παράθυρα στην κορυφή των τοίχων

"εεε, αν έλεγα... να μην έλεγα... ξέρω 'γω... αρκετά..." είπε ο Θοδωρής ντροπαλά "είναι της γυναίκας μου, βλέπετε..." εξήγησε "εγώ δεν ασχολούμαι και πολύ..."
"μμμ..." έκανε ο γέροντας και έσκυψε το ευλογημένο του κεφάλι. Ησυχία έπεσε μέσα στους πανάρχαιους τοίχους της μονής. Μόνο εάν αφουγκραζόσουν προσεχτικά, θα παρατηρούσες την διακριτική παρουσία του Θεού, να ίπταται επάνω από τους δύο προσκυνητές. Η κατανυκτική ατμόσφαιρα δόνησε βαθιά τον Θοδωρή και δάκρυα ανάβλυσαν στα μάτια του.
"Πάτερ..." είπε με τρεμάμενη φωνή. "Τι πρέπει να κάνω;"

Ησυχία...

Μόνο η διακριτική πτήση του Θεού στο ταβάνι ανατάρασσε την πνευματικότητα της στιγμής

"Πάτερ..." είπε ο Θοδωρής και τώρα ένοιωθε ότι τα γόνατα του λύγιζαν από την αδημονία. "Μιλήστε μου! Τι να κάνω; Μπορώ να αγοράσω κουπόνια της μονής, εάν θέλετε. Πολλά κουπόνια!"

"ΚΟΥΠΟΝΙΑ!!!" φώναξε ο γέροντας ανοίγοντας τα χέρια του και τινάσσοντας το κεφάλι του πίσω. Τα λευκά μαλλιά του ανέμισαν με δύναμη, η μαύρη φορεσιά του άνοιξε σαν νυχτερίδα κάτω από τα τεντωμένα χέρια του, η μαγκούρα του ανασηκώθηκε από το έδαφος και για μια στιγμή ο Θοδωρής πίστεψε ότι έβλεπε τον Μωυσή.
"ΣΟΥ ΜΟΙΑΖΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ;;;" βρυχήθηκε ο γέρος κουνόντας την μαγκούρα του απειλητικά και πλησιάζοντας αργά τον Θοδωρή.

"Γέροντα..." ψέλλισε ο Θοδωρής και σταυροκοπήθηκε. "Συγχώρεσε με..."

"ΜΕ ΤΕΤΟΙΟ ΠΛΗΘΩΡΙΣΜΟ ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΤΟ ΧΡΗΜΑ, ΑΝΑΓΩΓΕ;;;" βροντοφώναξε ο γέροντας συνεχίζοντας να πλησιάζει απειλητικά προς τον Θοδωρή.

Ο Θοδωρής έκανε δύο βήματα πίσω και ακούμπησε στον πανάρχαιο τοίχο.
"Έχετε δίκιο γέροντα μου, συγχωρέστε με..." ψιθύρισε τρομοκρατημένος. Ο γέρος είχε πλέον φτάσει σε απόσταση αναπνοής. Ο Θοδωρής μπορούσε να οσμιστεί την άγια μυρωδιά του θυμιατού αναμεμειγμένου με Chanel Allure Homme Sport.

Και τότε ο γέροντας κοντοστάθηκε. "Μια στιγμή!" είπε και έγειρε το κεφάλι του προς τα πίσω. "Μια στιγμή..." ξαναψιθύρισε και έκλεισε τα μάτια του. "Μου μιλάει ο Θεός..." είπε ξέπνοα.

Ο Θεός από το ταβάνι που αναδυόταν κοίταξε παραξενεμένος τον γέροντα.
"ΧΡΙΣΤΕΕΕΕ!" έβαλε μια φωνή.
"Ναι μπαμπά!" ακούστηκε μια άλλη φωνή από το υπερπέραν.
"Μιλάς εσύ τώρα σε κανέναν άνθρωπο;" είπε ο Θεός
"Ωχ!" είπε ο Χριστός. "Που το κατάλαβες;"
"ΣΤΑΜΑΤΑ ΑΜΕΣΩΣ!!!" βροντοφώναξε ο Θεός συγχισμένος. "Μου χαλάς το σασπένς!"
"Μα ρε μπαμπά, τι θα κάνει ο Λιακόπουλος χωρίς εμένα;" παραπονέθηκε ο Χριστός.
"Α!" είπε ο Θεός. "Με τον Λιακόπουλο μιλάς;"
"Ε, με ποιον άλλον;"
"Μμμμμ" είπε ο Θεός. "Καλά, καλά... Δώσ' του χαιρετίσματα..." και ξαναέστρεψε την προσοχή του στον γέροντα και τον Θοδωρή, ακριβώς τη στιγμή που ο γέροντας μονολογούσε εκστασιασμένος

"Μμμμμ.... αααααα...... οοοοοεεεεεμμμμμμ....." μέχρι που στο τέλος μια κραυγή του έσκισε τα σωθικά:

"ΟΙΚΟΠΕΔΑ!!!" βροντοφώναξε, άνοιξε τα φλογισμένα μάτια του και τα κάρφωσε επάνω στον Θοδωρή. "Οικόπεδα!" του είπε άλλη μια φορά και τον πλησίασε σε σημείο που οι μύτες τους σχεδόν ακουμπούσαν. "Ο Θεός θέλει οικόπεδα..." ψιθύρισε και έμεινε έτσι να τον κοιτάει με τα μάτια του να λάμπουν από ενέργεια.
"Οι... οι... οικόπεδα;;;" ψέλλισε ο Θοδωρής.

"ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑ!!!" ξεκαρδίστηκε στα γέλια ο Θεός απ' το ταβάνι και χειροκρότησε με ενθουσιασμό. "Μπράβο! Μπράβο! ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΟ!!!"

Ο γέροντας έκανε ένα βήμα πίσω, κατέβασε τα χέρια του, τίναξε λίγο σκόνη από τον μανδύα του, ανασήκωσε τους ώμους του και είπε:
"Άγνωσται αι βουλαί του Κυρίου, παιδί μου. Δεν είναι σε εμάς να τις εξηγήσουμε..."
"Καταλαβαίνω γέροντα" είπε ο Θοδωρής και έσκυψε τα μάτια του.
"Πάω τώρα να αποσυρθώ στην σκήτη μου και να προσευχηθώ για την σωτηρία σου"
"Ευχαριστώ πατέρα!" μουρμούρισε ο Θοδωρής και δάκρυα πλημμύρισαν τα μάτια του. Αλλά ο γέροντας είχε ήδη χαθεί από μπροστά του.

Θανάσημος

Βουλγαράκη το Ανάγνωσμα...

Λοιπόν, έχω ένα πρόβλημα.

Μετά τις διακοπές, δεν έχω απολύτως καμία όρεξη να ασχοληθώ και να γράψω ο,τιδήποτε για οποιονδήποτε πολιτικό. Εξαιρείται ο Στυλιανίδης ο οποίος με... φαγουρίζει, αλλά δεν έχω αποφασίσει να κάτσω ακόμα να ασχοληθώ επισταμένα μαζί του.

Παρ' όλα αυτά, μιας που τις τελευταίες ημέρες φοριέται πολύ το όνομα του Βουλγαράκη, αποφάσισα να αναδημοσιεύσω αποσπάσματα από το τελευταίο βιβλίο του φωτισμένου αυτού ανθρώπου που όπως θα θυμούνται οι παλιοί προτού γίνει άξιος υπουργός Ναυτιλίας, υπήρξε παραγωγικότατος υπουργός Πολιτισμού.

Η εμπειρία του αυτή λοιπόν στο συγκεκριμένο υπουργείο, αποδείχθηκε καταλυτική για τον άνθρωπο Βουλγαράκη ο οποίος επηρεάστηκε τόσο βαθιά από την ανακάλυψη του πολιτισμού που βούτηξε βαθιά και κατέληξε στην συγγραφή ενός πονήματος με τον τίτλο "Πολιτισμού Άποψη". Με τους χιλιάδες γνωστούς που έχω, κατάφερα να εξασφαλίσω πρώτος το βιβλίο καθώς και το δικαίωμα να παρουσιάσω κομμάτια του στο ευρύτερο λογοτεχνικό κοινό της πατρίδας μου.

Ιδού λοιπόν σε δικιά μου επιλογή, τα αποσπάσματα που επέλεξα, όπως τα πρωτοπαρουσίασα στην Καλύβα και τα αντιγράφω σήμερα εδώ για εσάς...



ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΑΠΟΨΗ - Δια χειρός Γ. Βουλγαράκη

Για τους Πακιστανούς:

“Οι Πακιστανοί είναι λαός με μεγάλο πολιτισμό και παιδεία. Δεν το ήξερα μέχρι τη στιγμή που παρακολούθησα την απαγωγή μερικών εξ’ αυτών: Οι άνθρωποι, υπέμειναν τα βασανιστήρια και τους εξευτελισμούς με τρομερή αυτοσυγκράτηση! Ειλικρινά, δάκρυσα και στεναχωρέθηκα που η ΣΙΑ ήθελε ντε και καλά Πακιστανούς. “Να σας δώσω μερικούς Αλβανούς καλύτερα;” είπα κάποια στιγμή στον υπεύθυνο της ΣΙΑ που ήτανε δίπλα μου. “Έχουμε πολλούς! Μπορώ να σας εξασφαλίσω μερικές εκατοντάδες με ένα απλό τηλεφώνημα”. Αλλά ο Αμερικανός με κοίταξε με τα μαύρα του τα γυαλιά και μου είπε “Τσκ”. Μετά απ’ αυτό, κατάλαβα ότι είχα παρατραβήξει το σχοινί και δεν ξαναέθιξα το θέμα.”

Για τον Ελληνικό Κινηματογράφο:

“Λατρεύω τον Ελληνικό Κινηματόγραφο. Παλιότερα μου άρεσε μόνο ο θερινός αλλά τα τελευταία χρόνια και ο χειμερινός έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου. Τώρα μάλιστα με τα μούλτιπλεξ, έχεις και τη δυνατότητα να κάνεις κράτηση σε αίθουσες πριβέ που σου φέρνουν και ποτό και μπορείς να καπνίσεις.”

Για τις επιδοτήσεις:

“Πολιτισμός χωρίς επιδοτήσεις δεν γίνεται! Είναι σαν να λέμε αθλητισμός χωρίς ντόπα.”

Για την Ελληνική Μουσική:

“Η Ελληνική Μουσική είναι σε άνθηση! Ακούω πολλά για την ξένη μουσική αλλά εγώ πάντως δεν έχω ξαναδεί σε άλλες χώρες να πετάνε λουλούδια στους τραγουδιστές. Και αναρωτιέμαι: Είναι επειδή δεν έχουν λουλούδια;”

Για την Ποίηση:

Αγαπημένος μου ποιητής είναι φυσικά ο Σωκράτης. Ο άνθρωπος αυτός με τρόπο λιτό και σοφό μας δίδαξε τόσα πολλά τόσο με τη ζωή, όσο και με τον θάνατο του.

Για την Επίδαυρο:

Είναι πολύ μεγάλο το θέατρο της Επιδαύρου! Απίστευτο! Απορεί κανείς πως το φτιάξανε χωρίς γερανό.

Για τις υποκλοπές:

Θα αποκαλούσα τις υποκλοπές “μετα-πολιτισμό”, υπό την έννοια ότι πάνε τον πολιτισμό ένα βήμα πιο μπροστά. Και εξηγούμαι: Στις υποκλοπές όπως και στον πολιτισμό, κάποιος παράγει ένα επικοινωνιακό προϊόν και κάποιοι άλλοι το παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Το κρίσιμο σημείο, η ειδοποιός διαφορά εάν θέλετε, είναι ότι στις υποκλοπές, ο δημιουργός ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΕΑΝ παρακολουθείται. Έτσι, είναι υποχρεωμένος να δίνει επί μονίμου βάσεως τον καλύτερο εαυτό του. Και ως γνωστόν, ο μοναδικός τρόπος για να φτάσεις στην κορυφή είναι η συνεχής εξάσκηση. Θεωρώ ότι ο τερματισμός των υποκλοπών ήταν πραγματικό πλήγμα για τον πολιτισμό, άποψη την οποία έχω εκφράσει και στον πρωθυπουργό ο οποίος μάλιστα συμφώνησε μαζί μου.

Θανάσημος

Υ.Γ. Επειδή κάποιος σχολιαστής αναρωτήθηκε εάν τα αποσπάσματα είναι... γνήσια (!!!), να διευκρινίσω ότι δεν είναι... Είναι σάτιρα...

Στο Νηπιαγωγείο - 2

Πριν από περίπου ένα μήνα είχα γράψει ένα κείμενο με τίτλο «Στο Νηπιαγωγείο». Τότε, αφορμή είχε σταθεί το γεγονός ότι η δικαιοσύνη απέστειλε στη βουλή τη δικογραφία της εξαγοράς του ΓΕΡΜΑΝΟΥ από τον ΟΤΕ. Αυτό πρακτικά σήμαινε (και σημαίνει...) ότι έχουν διαπιστωθεί αξιόποινες πράξεις από τη μεριά της ΝΔ στο θέμα. Από τότε, πολλά πράγματα έχουν συμβεί και ο ΓΕΡΜΑΝΟΣ έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα, αλλά στο νηπιαγωγείο «Η Ελληνοπούλα» η ζωή δεν σταματάει να κρύβει εκπλήξεις...


Στο Νηπιαγωγείο «Η Ελληνοπούλα» λοιπόν, εκείνη η ημέρα ξεκίνησε με τον Γιωργάκη να έχει βάλει τις φωνές:
«ΚΥΛΙΑ, ΚΥΛΙΑ!!!»

Στον θάλαμο μπήκε τρέχοντας η Μητέρα Κούλα (από το Διαπλοκούλα) και πλησίασε ανήσυχη το κρεβατάκι του.
«Τι έχεις Γιωργάκη;» του είπε
«Κυλία, κυλία!» είπε ο Γιωργάκης. «Αυτοί κλέβουν!!!»
«Ποιοι;» είπε η Μητέρα Κούλα κι ανασήκωσε το δεξί της φρύδι.
«Αυτοί κυλία! Ο Κωθτάκης και οι άλλοι!».

Η μητέρα Κούλα γύρισε και κοίταξε προς το κρεβατάκι του Κωστάκη, όπου ο μικρός κοιμότανε μακαρίως.

«ΚΩΣΤΑΚΗ!!!» έβαλε μια φωνή
«Μμμμμ» είπε ο Κωστάκης και άλλαξε πλευρό
«ΚΩΣΤΑΚΗ!!!» ξαναείπε η Μητέρα Κούλα και πήγε προς τη μεριά του.
«Κλέβεις και δεν το ξέρω;;;»
«Μμμ;;;» είπε ο Κωστάκης και άνοιξε τα μάτια του. «Όχι καλέ Μαμά!» μουρμούρισε. «Ζεν κλέβω τίποτα που ζεν το ξέλειθ»

«Χμμμ...» είπε η Μητέρα Κούλα και γύρισε προς το μέρος του Γιωργάκη «Για πες μας Γιωργάκη... Εσύ τους είδες να κλέβουν με τα ίδια σου τα μάτια;»
«Ναι, κυλία!» είπε ο Γιωργάκης
«Είδεθ εθύ εμένα να κλέβω;;;» είπε με απορία ο Κωστάκης
«Ναι ρε! Θε είδα!»
«Πότε ρε;» τσαντίστηκε ο Κωστάκης
«Τον Μάλτιο!» είπε ο Γιωργάκης

Ακολούθησε μια παύση στον θάλαμο.

«Πότε;;;» είπε στο τέλος η Μητέρα Κούλα με απορία
«Τον Μάλτιο! Τον Μάλτιο» είπε ο Γιωργάκης και γύρισε προς τους δικούς του. «Το είζανε κι αυτοί!»
«Καλά, αυτό είναι πριν πέντε μήνες! Και τι έκανες τόσο καιρό;» ρώτησε με απορία η Μητέρα Κούλα
«Το θκεφτόμουνα!» είπε ο Γιωργάκης

«ΠΘΕΜΑΤΑ ΛΕΘ!!!» πετάχτηκε ο Κωστάκης. «Εγώ τον Μάλτιο ζεν έκλεπθα τίποτα!»
«Έκλεπθεθ! Έκλεπθεθ!» είπε ο Γιωργάκης
«Τι έκλεπθα ρε;» είπε ο Κωστάκης
«Έκλεπθεθ τότε που ψηφίθαμε!»
«Εγώ;;;» είπε ο Κωστάκης και γούρλωσε τα μάτια του. «Ζεν γίνεται! Εγώ όλον τον Μάλτιο κοιμόμουνα!»
«Αλήσεια λεει!» είπε από δίπλα η Νατασσούλα. «Τον άκουγα που λοχάλιζε»
«ΕΚΛΕΠΘΕΣ ΤΟΥΣ ΠΘΗΦΟΥΘ!!!» έβαλε τις φωνές ο Γιωργάκης
«Κι εθύ που το κθέρεις ρε;» είπε ο Κωστάκης. «Αφού ζεν ήθουνα εκεί!»
«Τι λεθ!» είπε ο Γιωργάκης. «Το έγραπθα θτην κάμερα!»
«Τι έγραψες στην κάμερα;» ρώτησε η Μητέρα Κούλα και ανασήκωσε και τα δυό της φρύδια με ανησυχία. «Σας το έχω πει τόσες φορές! Δεν θέλω να βλέπω κάμερες εδώ μέσα!»
«ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΡΑΠΘΑ!» είπε ο Γιωργάκης και έτρεξε προς την τηλεόραση. «Να, κοιτάκθτε!» είπε κι έβαλε μπροστά το βίντεο.

«ΩΩΩΩ...» είπαν τα άλλα τα παιδάκια. «Τι ωραίεθ φούθκεθ!»

«ΠΘΕΜΑΤΑ, ΠΘΕΜΑΤΑ, ΠΘΕΜΑΤΑ!!!» έβαλε τις φωνές ο Κωστάκης. «Εθείθ είθτε που κλέπθατε στους ψήφουθ!»
«Εμείθ;;; ΕΜΕΙΘ;;; Και αυτή στο βίντεο που τουθ πηγαίνει βόλτα πάνω κάτω, ποια είναι;;;» είπε ο Γιωργάκης
«Η Φεβλωνία!» είπε ο Κωστάκης θυμωμένα. Ο Θοδωρής από δίπλα τον σκούντηξε και του ψιθύρισε κάτι στο αυτί. Ο Κωστάκης τον άκουσε και μετά γύρισε προς τον Γιωργάκη και συμπλήρωσε: «Πλώτη φολά την βλέπω θτη δωή μου»

«Τι λεθ!» ακούστηκε μια φωνή από το βάθος. «Εγώ θαθ έχω δει πολλέθ φορέθ μαδί!»

Όλος ο θάλαμος γύρισε και κοίταξε τον μικρό που μίλησε.
«Εσύ τι θεθ και χώνεθε πάλι ρε Τατούλη;;;» είπε ο Κωστάκης. «Άλλη μια φολά να μιλήθειθ και θα θε διαγλάπθω!»
«Νιανια νια νιανια!» είπε ο Τατουλης και του έβγαλε την γλώσσα. «Θα μου τα διακλάθεις!»

«ΤΑΤΟΥΛΗ!!!» έβαλε τις φωνές η Μητέρα Κούλα. «Γρήγορα στη γωνία! Τιμωρία! Κωστάκη! Άσε τον Τατούλη τώρα!» είπε η Μητέρα Κούλα. «Εδώ σε κατηγορούν ότι έκλεψες στους ψήφους...»
«Ζεν ήμαθταν εμείθ που κλέπθαμε καλέ κυλία!» είπε θυμωμένος ο Κωστάκης. «ΑΥΤΟΙ ΗΤΑΝΕ!!!»
«Ποιοι;» είπε με απορία ο Γιωργάκης
«ΕΘΕΙΘ!!!» είπε ο Κωστάκης

«Πάει αυτόθ!» είπε απ’ το βάθος ο Τατούλης. «Το ‘χαθε!»

«Εμείθ;;; ΕΜΕΙΘ;;; ΠΟΤΕ, ΛΕ;;;» είπε θυμωμένα ο Γιωργάκης
«Το 85! Με τον Θαρτδετάκη! Που είχατε βάπθει τα χαρτιά ροδ» είπε ο Κωστάκης και γύρισε προς τον Τατούλη: «Παρ’ τα!» του είπε.
«ΤΙ ΛΕΘ ΡΕ;;;» έβαλε τις φωνές ο Γιωργάκης. «Εθείς ζεν βάλατε να πθηφίθουν και τα δέντλα το 61;;;»
«ΌΠΑ!» έβαλε μια φωνή από πίσω αριστερά η Κουκουεδούλα. «Το πεδίο μου!»
«Τι θεθ εθύ πάλι;;;» είπε ο Γιωργάκης
«Θέλω να μου ζητήσετε όλοι συγνώμη!» είπε η Κουκουεδούλα
«ΓΙΑΤΙ;;;» την κοιτάξανε όλοι με γουρλωμένα μάτια
«ΓΙΑ ΤΟ ’46!» είπε η Κουκουεδούλα.
«Ωρίθτε μαθ!» πετάχτηκε από τη γωνία του ο Καρατζαφερούλης. «Καλά λέγαμε εμείθ να τουθ καθαρίθουμε όλουθ τότε! Τώρα μαθ δητάνε και τα ρέθτα!»

«Μισό λεπτό, μισό λεπτό!» επενέβη η Μητέρα Κούλα. Να ρωτήσουμε τον Σύριζα που ήταν παρόν στην ψηφοφορία. «Δεν μου λες Αλεξάκο! Ποιος από εσάς ήταν στην επιτροπή;»
«Αγκού... Αγκού» είπε ο Αλεξάκος και χαμογέλασε τσαχπίνικα.
«Αφού θαθ είπα καλέ μαμά!» είπε ο Αλαβανούλης. «Εμένα να λωτάτε μέχρι να βγάλει ζόντια»

«Εγώ ήμουν!» ακούστηκε απ’ το βάθος μια δειλή κοριτσίστικη φωνή
«Ποιά είναι αυτή πάλι;» είπε ο Κωστάκης
«Η Ευαγγελίτσα!» είπε ο Αλαβανούλης.
«Ζικιά μαθ είναι!»
«Για πες μας λοιπόν Ευαγγελίτσα» είπε η Μητέρα Κούλα «εσύ που ήσουνα εκεί, είδες τίποτα;»
«Οοοοχι, όχι...» είπε η Ευαγγελίτσα και έσφιξε την κούκλα της στην αγκαλιά της. «Μου είχανε πει να κοιτάω την ψηφοφολία και ζεν είχα χλόνο να βλέπω και το βίντεο...» δικαιολογήθηκε.

«Μα κυλία, γιατί να μαθ το πούνε κι άλλοι; Εζώ έχουμε και βίντεο!!!» παραπονέθηκε ο Γιωργάκης. «Γιατί ζηλαζή όλοι πιστεύουνε τα βίντεο του Μάκη και όχι τα ζικά μου; Ορίσθτε! Κοιτάκθτε! Οι πθήφοι πάνε κι έλχονται!»
«Ζεν είναι ψήφοι αυτοί που πηγαινοέρχονται!» φώναξε ο Κωστάκης
«Α, ναι ε; Και τι είναι;» είπε ο Γιωργάκης «πλοία θτην άγονη γλαμμή;»
«Ο λογαριδμόθ είναι!» είπε ο Κωστάκης
«Ποιος λογαριαδμόθ;;;» είπε ο Γιωργάκης
«Από τα θουβλάκια!» είπε ο Κωστάκης
«ΠΟΙΑ ΘΟΥΒΛΑΚΙΑ;;;» είπε ο Γιωργάκης
«Ζεν συμάμαι!» είπε ο Κωστάκης με αφοπλιστική ειλικρίνεια. «Είναι πια τόθα πολλά...»

Θανάσημος

Υ.Γ. Ζητάω συγνώμη που τον τελευταίο καιρό απουσιάζω αλλά ήμουν απασχολημένος κηρύττοντας τον πόλεμο στις παιδικές κατασκηνώσεις και ιδρύοντας νέες θρησκείες. Περισσότερες λεπτομέρειες, εδώ (διαβάστε από την αρχή και μετά περάστε στα σχόλια. Θα σας πάρω μόνο ένα δίωρο...)
Επίσης, να πω ότι άμα βαρεθείτε να διαβάζετε τις δικές μου ασυναρτησίες, κάντε και μια βόλτα απ' εδώ, να διαβάσετε και κάτι που ν' αξίζει τον χρόνο σας...
Τέλος, να ανακοινώσω ότι το επόμενο διήγημα ΕΡΧΕΤΑΙ ΛΙΑΝ ΣΥΝΤΟΜΩΣ!!! (αυτό βασικά σημαίνει, μόλις αποφασίσω να ξεκουνηθώ και να αρχίσω να το γραφω...) Περισσότερες λεπτομέρειες, τις προσεχείς ημέρες...

Ο Παναμάς και η Μακεδονία (η ξακουστή)

Και έτσι ξαφνικά, άουτ οφ δε μπλου που λέμε και στην Ελλάδα, ο Παναμάς ανακοίνωσε ότι άλλαξε γνώμη και δεν αναγνωρίζει πια τα Σκόπια ως Μακεδονία.

Ο Παναμάς;;;

Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στους κατοίκους της Κεντροαμερικανικής χώρας.

"Ε;" ήταν το πρωτοσέλιδο της μεγαλύτερης εφημερίδα της χώρας.

Οι κάτοικοι σταμάτησαν για λίγο τις δουλειές τους, προσπαθώντας να καταλάβουν με τι ακριβώς ασχολείται η κυβέρνηση τους. "Μα τι είναι αυτό το "Μακεντόνια;" λέγανε μεταξύ τους. "Πλοίο;"

Ο Θανάσημος σήμερα, σε παγκόσμια δεύτερη, αποκαλύπτει το σκοτεινό παρασκήνιο της συγκλονιστικής διπλωματικής επιτυχίας της χώρας μας...

Ήταν πρέσβης του Παναμά και τον λέγανε Αντόνιο Φότι Τάκι Οτσόα.

Εκείνη την ημέρα, ο Αντόνιο Φότι Τάκι ήταν προγραμματισμένο να συναντήσει την υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας. Επρόκειτο σαφώς για μια εθιμοτυπική συνάντηση μιας που ο Αντόνιο Φότι Τάκι δεν μπορούσε να θυμηθεί την τελευταία φορά που ο Παναμάς είχε κάτι να κάνει με την χώρα αυτή. Έτσι τουλάχιστον νόμιζε ο ίδιος…

Η Ντόρα τον περίμενε στο γραφείο της και προχώρησε προς το μέρος του για να τον χαιρετήσει. Μόλις έφτασε σε απόσταση αναπνοής, έκανε την πρώτη της επίθεση: Χαμογέλασε. Ο Αντόνιο Φότι Τάκι πισωπάτησε σαστισμένος. Ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν αντιμέτωπος με το χαμόγελο του Μητσοτάκη. Ένα ρίγος διαπέρασε την σπονδυλική του στήλη.

(Πηγή: http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/multimedia/2007/12/16/skitso1_B.jpg)

“Καλημέρα κύριε πρέσβη!” είπε η Ντόρα, πλαταίνοντας το χαμόγελο της.
“Εεεε, κα.. καλημέρα…” είπε ο πρέσβης και έστρεψε το βλέμμα του προς το παράθυρο προσπαθώντας να πιαστεί από κάτι. “Ωραίες κουρτίνες!” είπε. “Είμαστε σε καλό δρόμο!” σκέφτηκε η Ντόρα με ικανοποίηση.

Καθίσανε στο καθιστικό και κοιταχτήκανε για λίγο. Η Ντόρα δεν χαμογελούσε πια και αυτό έκανε τον πρέσβη να νιώθει λίγο περισσότερο ασφαλής. “Μόνο μην πεις κανένα ανέκδοτο” είπε στον εαυτό του “και όλα θα πάνε καλά…”

“Κύριε πρέσβη!” είπε η Ντόρα και χαμογέλασε.
“Μμμμάλιστα…” είπε ο πρέσβης και ανατρίχιασε.
“Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να ξεαναγνωρίσετε τα Σκόπια”
“Εεεεε, να ΤΙ;;;” γούρλωσε τα μάτια του ο πρέσβης
“Να ξεαναγνωρίσετε…” είπε η Ντόρα και πλάτυνε το χαμόγελο της. Τον κοίταξε έτσι για μερικά δευτερόλεπτα και όταν έκρινε ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή, συμπλήρωσε: “Παρακαλώ…”.
“Μμμμμα, αυτό δδδδεν γίνεται κυρία υπουργέ μου…” ψέλλισε ο πρέσβης και κοίταξε στο ταβάνι. “Ωωωραίος πολυέλεος” πρόσθεσε. Μια χοντρή σταγόνα ιδρώτα ξεκίνησε το ταξίδι της από τις ρίζες των μαλλιών του, διέτρεξε το πλατύ του μέτωπο, πέρασε ανάμεσα απ’ το κανάλι των φρυδιών του, διέσχισε την μύτη του και σταμάτησε ακριβώς στην κορυφή της.

Η Ντόρα κατάλαβε ότι πρέπει να αλλάξει τακτική. Σοβάρεψε το πρόσωπο της και είπε:
“Ακούστε να δείτε κύριε πρέσβη. Θα είμαι απολύτως ευθύς μαζί σας: Εάν ξεαναγνωρίσετε τα Σκόπια, θα σας δώσω ένα τηλεφωνικό κέντρο 2000 γραμμών και 400 υπολογιστές. Είναι όλα εξαιρετικής ποιότητας, Φουτζίτσου - Ζίμενς και τυχαίνει να μας περισσεύουν στην οικογένεια. Τι λέτε;”

Ο πρέσβης γούρλωσε τα μάτια του και την κοίταξε με έκπληξη. “Κυρία μου!” είπε στο τέλος. “Το όνομα μου είναι Αντόνιο Φότι Τάκι Οτσόα!”.
“Μάλιστα…” είπε η Ντόρα που δεν ήταν σίγουρη που πάει το πράγμα.

Ακολούθησε μια σιωπή.

“Λοιπόν;” ρώτησε η Ντόρα.
“Τι λοιπόν;” είπε ο πρέσβης.
“Λοιπόν, θα ξεαναγνωρίσετε;” ρώτησε η Ντόρα.
“Κυρία μου, σας είπα: ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!”

Ακολούθησε μια ακόμα σιωπή.

Στο τέλος η Ντόρα έσκασε ένα τεράστιο χαμόγελο. Ο Αντόνιο Φότι Τάκι Οτσόα ένιωσε τα κόκαλα του να τρίζουν και ξεκίνησε να λέει μια σιωπηλή προσευχή.
“Πολύ καλά λοιπόν!” είπε η Ντόρα, με τον μοναδικό της τρόπο να μιλάει χωρίς να χαλάει ούτε στιγμή το χαμόγελο. “Εσείς το θελήσατε!” συμπλήρωσε και έφερε το χέρι της στην μπλούζα της.

Ο πρέσβης γούρλωσε τα μάτια του. “Κυρία μου! Τι κάνετε εκεί;” είπε ανήσυχος. Το χέρι της Ντόρας κυλούσε αργά προς τα κάτω, ξεκουμπώνοντας ένα - ένα τα κουμπιά της μπλούζας της.
“Τι κάνω;” ρώτησε αθώα, με το τεράστιο χαμόγελο πάντα στην θέση του και φτάνοντας στο τελευταίο κουμπί, άνοιξε το μπλουζάκι. Ένα πρόστυχο κόκκινο σουτιέν με μαύρες φούντες στις ρώγες έκανε την εμφάνιση του.
“ΌΧΙΙΙΙΙΙ!!!!” έβαλε μια φωνή ο πρέσβης.

“Θα ξεαναγνωρίσετε;” ρώτησε η Ντόρα πάντα με το ίδιο χαμόγελο. “Οφείλω να σας ενημερώσω ότι φοράω κόκκινες ζαρτιέρες και στρίνγκ!”
Τα μάτια του πρέσβη γύρισαν προς τα επάνω και για μερικά δευτερόλεπτα το μόνο που φαίνονταν ήταν το λευκό.
“Αμάν! Τον χάνω!” σκέφτηκε η Ντόρα και χαλάρωσε λίγο το χαμόγελο. Ο πρέσβης επανήλθε. Τώρα ανάσαινε βαριά και με δυσκολία.
“Λοιπόν;” είπε η Ντόρα.
“…” είπε ο πρέσβης
“Εάν δεν μου απαντήσετε μέσα στα επόμενα τρία δευτερόλεπτα, θα βγάλω όλα μου τα ρούχα και θα αρχίσω να σας χορεύω τον χορό της κοιλιάς!” ξαναέσφιξε την θηλιά η Ντόρα
“ΌΧΙΙΙΙΙΙ!!!!” έβγαλε άλλη μια κραυγή απελπισίας ο πρέσβης.
“Όχι τι;” είπε η Ντόρα ψύχραιμα
“Θα…. θα υπογράψω!!!” είπε ο πρέσβης καταϊδρωμένος.
“Καταπληκτικά!” είπε η Ντόρα και ξανακούμπωσε την μπλούζα της. “Το ήξερα ότι θα συνεργαζόσασταν…”

Θανάσημος

ΥΓ. Το παραπάνω κείμενο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Καλύβα και συγκεκριμένα εδώ. Θερμές ευχαριστίες στον Πάνο που μου έλυσε το πρόβλημα που είχα για το τι να γράψω σήμερα!

Συνελήφθη ο Ράντοβαν Κάρατζιτς!

Τον πιάσανε σε ένα λεωφορείο, την ώρα που πήγαινε στην δουλειά του. Δούλευε σε μια ιατρική κλινική ως εναλλακτικός γιατρός και κυκλοφορούσε μεταμφιεσμένος για να μην τον αναγνωρίζουν.


Ο Ράντοβαν Κάρατζιτς μεταμφιεσμένος

Άμεση ήταν η αντίδραση του Προέδρου του Ιατρικού Συλλόγου: «Είναι μια δικαίωση» δήλωσε στους δημοσιογράφους. «Εδώ και τόσα χρόνια φωνάζουμε ότι οι εναλλακτικοί γιατροί είναι χασάπηδες. Επιτέλους, τώρα έχουμε και αποδείξεις».

Ανάστατοι και οι γείτονες του: «Είναι απίστευτο!» είπε η σπιτονοικοκυρά του. «Και ήταν τόσο καλός άνθρωπος! Ποτέ δεν είχε δώσει αφορμή. Πάντα πλήρωνε τα ενοίκια στην ώρα του και όσο ζούσε στην πολυκατοικία δεν είχε σφάξει ούτε έναν».

Ο Γραμματέας του ΟΗΕ ήταν ενθουσιασμένος! «Μου αρέσει να βλέπω τους εγκληματίες να οδηγούνται ένας- ένας στην δικαιοσύνη» δήλωσε. «Τώρα μας απομένει να συλλάβουμε την Μαντλίν Ολμπράιτ και τον Μπιλ Κλίντον, που βομβάρδιζαν την χώρα με βόμβες ουρανίου. Οι τελευταίες πληροφορίες λένε ότι ασκούν το επάγγελμα του οδοντίατρου» κατέληξε.

H Ολμπράιτ (μεταμφιεσμένη, αριστερά) αξιοποιεί την τεχνογνωσία της από τα Βαλκάνια στο καινούργιο της επάγγελμα

Από την άλλη μεριά, έξαλλο είναι το ΚΚΕ: «Συλλαμβάνουν τον έναν κομμουνιστή μετά τον άλλον! Απαράδεκτο! Έτσι όπως πάνε, σε λίγο θα μείνουμε λιγότεροι από 100» δήλωσε η κ. Παπαρήγα και συμπλήρωσε. «Αυτό το πράγμα πρέπει να σταματήσει άμεσα. Πως να το πω πιο καθαρά; Οι κομμουνιστές είναι ΚΑΛΟΙ. Απορώ δηλαδή. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβετε; Επειδή έσφαξε μερικούς χιλιάδες ανθρώπους; E, και; Ο Στάλιν έσφαξε περισσότερους! Είδατε κανέναν να συλλαμβάνει τον Στάλιν; Όχι! Γιατί; Μα, επειδή ήταν κομμουνιστής, φυσικά!»

Με την κ. Παπαρήγα συμφώνησε ο πρόεδρος του εθνικιστικού κόμματος της Σερβίας κ. Βούτσιτς. Ο οποίος δήλωσε ότι «η σύλληψη του κ. Κάρατζιτς θα οδηγήσει στον αφανισμό της Σερβίας». Λογική η σκέψη του κ. Βούτσιτς. Εκατομμύρια Σέρβοι προβλέπεται να πεθάνουν τώρα που θα σταματήσει να τους παρέχει τις ιατρικές του υπηρεσίες ο κ. Κάρατζιτς,.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έβγαλε ανακοίνωση γιατί ακόμα ασχολείται με την ανακοίνωση που έπρεπε να είχε βγάλει για τις σφαγές της Κίνας στο Θιβέτ, πριν από μερικούς μήνες.

Μέσα στο γενικό χαμό, να ‘σου και ο Σολάνα. Ο οποίος Σολάνα είναι «υπουργός εξωτερικών» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δηλαδή, δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το Διεθνές Δικαστήριο. Ήταν όμως διοικητής του ΝΑΤΟ όταν βομβαρδίζανε την Σερβία με τις βόμβες ουρανίου που λέγαμε. Ως εκ τούτου, δήλωσε ότι εγγυάται μια δίκαιη δίκη στον κ. Κάρατζιτς.

Έτσι ηρέμησε και ο κ. Κάρατζιτς που ανησυχούσε ότι θα τον αδικήσουν.

Εν τω μεταξύ, πανικός επικρατούσε στο Οβάλ γραφείο του Λευκού Οίκου:

«Ποιος είναι αυτός ρε παιδιά;» ρώταγε ο Μπους τους συνεργάτες του
«Κακός κ. Πρόεδρε. Κακός» του απαντάγανε.

Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου είχε ως εξής: «Χαιρετίζουμε την σύλληψη και παραπομπή του κ. Κάρατζιτς και εγγυόμαστε ότι θα έχει μια δίκαιη δίκη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο ως γνωστόν δεν αναγνωρίζουμε».

Θανάσημος

Ψηφίστε και Κερδίστε!

Μερικοί Αμερικανοί φίλοι μας, κατάφεραν και συγκεντρώσανε επαρκή αριθμό υπογραφών, προκειμένου να γίνει δημοψήφισμα στο Σαν Φρατζίσκο. Θέμα του δημοψηφίσματος; Εάν θα πρέπει να μετονομαστεί το εργοστάσιο αποβλήτων της πόλης σε «Εργοστάσιο Αποβλήτων Τζόρτζ Ο. Μπους». Όπως διευκρινίζουν στην ιστοσελίδα τους, "τώρα που πλησιάζουμε στο τέλος της προεδρίας του κ. Μπους, ήρθε η ώρα να επιλέξουμε ένα μνημείο που να ταιριάζει με το έργο που άφησε πίσω του".

Προσκυνώ!

Εμπνευσμένος από την πρωτοβουλία των Αμερικανών, αποφάσισα να διοργανώσω το δικό μου δημοψήφισμα (βλέπε αριστερά).

Ψηφίστε ΤΩΡΑ και κερδίστε μια οικοσκευή δώρο από τον σπόνσορά μας!

Θανάσημος

Κυβερνητική Πολιτική

Τον τελευταίο καιρό, ένα σύννεφο είχε σκιάσει το υπουργείο Οικονομικών. Δεν οφειλότανε στο ότι ο προϋπολογισμός είχε πέσει έξω μερικά δις. Δεν οφειλότανε στο ότι ο πρώην Διευθυντής της ΣΔΟΕ και προσωπική επιλογή του πρωθυπουργού είχε προτείνει συναλλαγή αξίας 5.000.000 ευρώ με τον Φερόμενο Ως Κομιστή. Ήταν κάτι πολύ πιο σημαντικό.

«Μα τι έχω ξεχάσει, τι έχω ξεχάσει!» μονολογούσε καθημερινά ο Αλογοσκούφης βυθισμένος στην απελπισία. Η γραμματέας του τον κοίταζε με αγάπη και στοργή.
«Κανέναν καινούργιο φόρο μήπως;» πρότειναν με ελπίδα οι συνεργάτες του.
«Όχι, όχι! Κάτι ποιο σημαντικό!» έλεγε απελπισμένος ο υπουργός.
«Ποιο σημαντικό κι από τους φόρους;» αναρωτιόντουσαν σαστισμένοι οι συνεργάτες του. «Τι μπορεί να είναι πιο σημαντικό στη ζωή από τους φόρους;»
«Έλα ντε!» αναφωνούσε ο Αλογοσκούφης.
«Μήπως κανένα δομημένο;» ρωτούσαν πονηρά οι μυημένοι.
«Όχι, όχι! Κάτι ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ σημαντικό» έλεγε ο υπουργός και ανακάτευε τα χαρτιά του απελπισμένος.

Μέχρι που μια μέρα έσκασε στο υπουργείο το νέο: Ο Ζορμπάς είχε ζητήσει το άνοιγμα των τραπεζικών λογαριασμών του Μαυρίδη και του Χριστοφοράκου, των δύο πρώην Γενικών Διευθυντών της Ζίμενς Ελλάς που βάσει των καταθέσεων στην Γερμανία, διακινούσαν τις μίζες στην Ελλάδα.

«ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ!!!!» αναφώνησε με το που άκουσε το νέο ο Αλογοσκούφης. «Είχα ξεχάσει να αντικαταστήσω τον Ζορμπά!!! Φτου ρε πούστη, γκαντεμιά!»

Αμέσως σήκωσε το ακουστικό και πήρε τηλέφωνο τον πρωθυπουργό.

«Έλα ρε μεγάλε!» του είπε ο Κώστας από την άλλη άκρη της γραμμής. «Τι νέα;»
«Κύριε Πρόεδρε, ξεχάσαμε τον Ζορμπά!!!» είπε ο Αλογοσκούφης πανικόβλητος.
«Τον Άντονι Κουήν;» απόρησε ο πρωθυπουργός.
«Όχι αυτόν! Τον άλλον κύριε Πρόεδρε!» είπε απελπισμένος ο Αλογοσκούφης
«Έχει βγει και σίκουελ;» είπε με απορία ο πρωθυπουργός. «Αδύνατον! Θα το ήξερα!»

Σε αυτό το σημείο ακολούθησε μια παύση κατά την διάρκεια της οποίας ο Αλογοσκούφης σκεφτότανε τι ακριβώς να απαντήσει και ο Καραμανλής περίμενε με αγωνία την απάντηση.

«Τον εισαγγελέα Ζορμπά κύριε Πρόεδρε» είπε στο τέλος αργά ο Αλογοσκούφης. «Αυτόν που είχε βρει ότι είχαμε κλέψει λεφτά από τα ασφαλιστικά ταμεία και τα βάλαμε στα ταμεία του κόμματος!»
«Αμάν!» είπε ο Κώστας αναστατωμένος. «Πότε έγινε αυτό;»
«Πέρσι!»
«Πέρσι;;;»
«Μάλιστα κύριε Πρόεδρε. Πέρσι.»
«Κι εμένα γιατί δεν μου το είπε κανείς γαμώ το κέρατο μου;;; Δεν σας έχω πει να με παίρνετε τηλέφωνο όταν γίνεται κάτι σημαντικό;»
«Εεεεε, νομίζω ότι σας είχαμε πάρει...»
«Εμένα; Ποτέ! Θα το θυμόμουνα! Μόνο για τη φωτιά με είχατε πάρει πέρσι»
«Ποια φωτιά;
«Εκείνη μωρέ, στο, εεεε, στην.... εεεε.... εκεί που καίγονταν τα σπίτια μωρε! Που ήταν σαν το Αποκάλυψη Τώρα…»
«Στη Πελοπόννησο;»
«Ξέρω ‘γω;»
«...»

Ακολούθησε ακόμα μια παύση. Στο τέλος ο πρωθυπουργός είπε:

«Τέλος πάντων... Ό,τι έγινε, έγινε... Για λέγε τώρα. Τι θα κάνουμε;»
«Να τον διώξουμε κύριε πρόεδρε»
«Ποιόν;»
«Εεεε, τον Ζορμπά»
«Ρε εγώ σε ρωτάω τι θα κάνουμε με τα λεφτά! Ποιόν Ζορμπά;»
«Ποια λεφτά;»
«Καλά, δεν μου είπες ότι φάγαμε μερικά λεφτά από τα ασφαλιστικά ταμεία...»
«εεεε, ναι»
«...κι εγώ σου έβαλα τις φωνές γιατί δεν με είχατε ειδοποιήσει...»
«Ααα! Γι’ αυτό μου βάλατε τις φωνές;»
«Εμ γιατί άλλο;»
«Εγώ νόμιζα για τον Ζορμπά!»
«Ποιόν Ζορμπά πάλι;»
«Τον εισαγγελέα κύριε Πρόεδρε!»
«Γάμα μας μωρέ με τους εισαγγελείς!»
«Δηλαδή έχω την άδεια σας να τον διώξω;» ρώτησε όλο ελπίδα ο Αλογοσκούφης
«Γιατί να τον διώξεις;»
«Εεεε, ζήτησε το άνοιγμα των λογαρισμών του Μαυρίδη και του Χριστοφοράκου»
«ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΛΕΕΙ;;;»
«Όπως το ακούσατε!»
«Απίστευτο! Μα καλά, ΜΑΛΑΚΑΣ ΕΙΝΑΙ;»
«Αυτό προσπαθώ να σας πως κύριε πρόεδρε! Είναι ΠΟΛΥ ΜΑΛΑΚΑΣ!»
«Άκου ρε να δεις τι πήγε κι έκανε! Εδώ αμάν κάναμε να μην ζητήσει ο Αθανασίου το άνοιγμα των λογαριασμών τους και τον ζήτησε ο Ζορμπάς; Απίστευτο!!!»
«Λοιπόν;»
«Τι λοιπόν;»
«Να τον διώξω;»
«Φυσικά και να τον διώξεις! Άκου εκεί!»
«Μάλιστα κύριε πρόεδρε»
«Και που ‘σαι;»
«Μάλιστα κύριε Πρόεδρε;»
«Τα λεφτά απ’ τα ταμεία μη ξεχάσεις να μου στείλεις! Ντάξει; Το σημείωσα!»
«Μάλιστα κύριε Πρόεδρε»

Θανάσημος

Τα κόκκινα φανάρια

Δεν ξέρω εάν το έχετε παρατηρήσει αλλά τον τελευταίο καιρό, έχουμε πήξει στους Γερμανούς.

Που βρεθήκανε όλοι αυτοί οι Γερμανοί στην Ελλάδα και δεν το πήραμε χαμπάρι; Είναι άραγε οι ίδιοι με εκείνους που αγοράζουν τα σπίτια στο Πήλιο και δεν μας αφήνουν να τα φτιάξουμε πολυκατοικίες;

Ας τα πάρουμε τα πράγματα με την σειρά:

Κατ’ αρχήν, η οικουμενική κυβέρνηση αναθέτει στους Γερμανούς να εκσυγχρονίσουν τον ΟΤΕ. Οι Γερμανοί αρχίζουν να τον εκσυγχρονίζουν και τον εκσυγχρονίζουν και τον εκσυγχρονίζουν, και εκεί που τον εκσυγχρονίζουν τους πέφτουν και κάτι ψιλά από την τσέπη αλλά μέχρι να τους φωνάξουμε ότι κάτι τους έπεσε, αυτοί από τον πολύ εκσυγχρονισμό είχαν ήδη αναπτύξει ταχύτητα 24 Mbps, οπότε άντε μετά να τους προλάβεις.

Πάνω, οι Γερμανοί σε μια ομαδική προσπάθεια εκσυγχρονισμού.

Κάτω, ο ΟΤΕ μετά τον εκσυγχρονισμό.

Δεν περνάει λίγος καιρός και ένας άλλος Γερμανός χτυπάει την πόρτα του ΟΤΕ. Ο ΟΤΕ ανοίγει φορώντας ένα κόκκινο νεγκλιζέ, μαύρο καλσόν και κόκκινες γόβες στιλέτο, ενώ καπνίζει και ένα τσιγάρο με μια λεπτή μαύρη πίπα.

«Λυπόμαστε αλλά είμαστε ρεζερβέ» λεει ο ΟΤΕ. «Δοκιμάστε πάλι σε καμιά πενηνταριά χρόνια» ενώ από μέσα ακούγεται η αγριοφωνάρα του Κόκκαλη: «Ποιός είναι;»
«Κανένας μωρό μου, κανένας» λεει ο ΟΤΕ και κάνει να κλείσει βιαστικά την πόρτα.
«Μα όχι, δεν καταλάβατε» λεει ο Γερμανός και βάζει το πόδι του στην πόρτα. «Δεν ήρθα για να πάρω. Ήρθα για να δώσω»
«Τι να δώσετε;»
«Εμένα!» λεει ξέπνοα ο Γερμανός και κάνοντας μια στροφή γύρω απ’ τον εαυτό του, λιποθυμάει στην αγκαλιά του ΟΤΕ.

«Παναγία μου!» λεει ο ΟΤΕ ενώ κοιτάει με θαυμασμό πόσο μεγάλη την έχει την αλυσίδα στον λαιμό του ο Γερμανός. «Αυτός χρειάζεται φροντίδα και στοργή» λέει και σπεύδει να τον πάρει μέσα, πριν τον δουν οι γείτονες και αρχίσουν την γλωσσοφαγιά.

Όπως είναι φυσικό, μετά από αυτό το κτήριο έχει πλέον πήξει στους Γερμανούς και οι υπάλληλοι του ΟΤΕ δεν χωράνε πια, οπότε η κυβέρνηση διώχνει τους μισούς με πρόωρη συνταξιοδότηση, την οποία φυσικά την πληρώνουνε οι Έλληνες, γιατί επιτέλους, όλα οι Γερμανοί θα τα κάνουν;

Δεν περνάει λίγος ακόμα καιρός και εμφανίζεται ένας άλλος κύριος, με ελιά στο μάγουλο και αγοράζει το 20% του ΟΤΕ.

Η ελιά

«Βοήθεια!» φωνάζει ο ΟΤΕ «Απαγωγή!»
«Αμάν!» λεει ο Αλογοσκούφης που εκείνη την ώρα έπαιζε τένις. «Μας παίρνουν τον ΟΤΕ!» και τρέχει να βοηθήσει:
«Άσε κάτω τον ΟΤΕ, ρε!» βάζει μια φωνή στον Βγενόπουλο
«Εσύ άσ’ τον κάτω!» απαντάει ο Βγενόπουλος και χουφτώνει το ένα βυζί.
«Αχχχχ!» κάνει ο ΟΤΕ
«Ρε, άσ’ τον κάτω ρε που σου λεω!» επιχειρηματολογεί ο Αλογοσκούφης.
«Γιατί να τον αφήσω; Άμα τον ήθελες για πάρτη σου, να μην τον άφηνες να τριγυρνάει στα χρηματιστήρια» απαντάει ο Βγενόπουλος και χουφτώνει και το άλλο βυζί.
«Αχχχχ!» ξανακάνει ο ΟΤΕ, που έχει αρχίσει πλέον να του αρέσει.
«Ασ’ τον ρε που σου λέω! Τον έχω ταμένο στους Γερμανούς!» λεει ο Αλογοσκούφης
«Κι εγώ τι θα πάρω;» λεει ο Βγενόπουλος
«Τι θες να πάρεις;» λεει ο Αλογοσκούφης
«Πάρε εμένα!» αναστενάζει ο ΟΤΕ
«Τον Παναθηναϊκό!» λεει ο Βγενόπουλος
«Τον ΠΟΙΟΝ;;;» λένε ο ΟΤΕ και ο Αλογσκούφης μαζί.

Ακολουθεί μια μικρή σιγή. Στο τέλος ο ΟΤΕ λέει ναζιάρικα
«Μμμμμμ... βαρβατίλα! Μ’ αρέσει...»

Στο παιχνίδι μπαίνει η Ντόϊτσε Τέλεκομ δυναμικά, καθ’ ότι τα τελευταία δέκα χρόνια έκανε υποκλοπές και συνεπώς έχει όλη την απαραίτητη τεχνογνωσία για να διοικήσει σωστά τον οργανισμό. Ο Αλογοσκούφης διαπραγματεύεται σκληρά μαζί της και τελικά καταφέρνει να πάρει ο Βγενόπουλος τον Παναθηναϊκό. Όπως είναι φυσικό, ο ΟΤΕ επιστρέφει στην φυσική του έδρα, δηλαδή τους Γερμανούς.

«Μωρό μου!» φωνάζει η Ντόϊτσε και τον παίρνει αγκαλιά. «Χρόνια περίμενα αυτή την στιγμή!»
«Κι εγώ!» λεει ο ΟΤΕ και ένα δάκρυ κυλάει στο μάτι του. «Επιτέλους! Τώρα πια δεν θα χρειάζεται να κρύβουμε τον έρωτα μας»
«Μαμά!» βγάζει και το κεφαλάκι του ο Γερμανός, κάτω από την φούστα του ΟΤΕ.
«Γιέ μου! Γιέ μου!» αναφωνεί δακρυσμένη η Ντόϊτσε

Κι εκεί που όλα είναι ειδυλλιακά, τσουπ! Νά ‘σου ο ανακριτής.
«Αλτ!» φωνάζει από το βάθος.

«Τι θέλει πάλι αυτός;» λεει η Ντόϊτσε
«Σσστ! Άσ’ τον πάνω μου» λέει ο ΟΤΕ με σιγουριά. «Έχουν περάσει σαν κι αυτόν... Να! μιλιούνια!» και προχωρώντας δυναμικά προς τον ανακριτή, του λεει:
«Τι θέλεις ρε κύριος! Πάει τελείωσε! Παντρεύτηκα! Τώρα πια είμαι νόμιμος!» κι επάνω που απλώνει το χέρι του προς τον ανακριτή για να τον σπρώξει που του χάλασε την ρομαντική στιγμή, εκείνος κάνει μια κλάτς! και του περνάει χειροπέδες.

«Τι είναι αυτά;» λεει ο ΟΤΕ με απορία.
«Χειροπέδες» λεει ο ανακριτής

Ακολουθεί μια μικρή σιγή. Στο τέλος ο ΟΤΕ λεει ναζιάρικα
«Μμμμμμ... διαστροφή! Μ’ αρέσει...»

Θανάσημος

Στο Νηπιαγωγείο

Στο νηπιαγωγείο "Η Ελληνοπούλα", η ημέρα ξημέρωσε με την Θέμις να έχει νεύρα. Σηκώθηκε από το κρεβατάκι της, φόρεσε τις παντουφλίτσες της, πήρε την ζυγαρούλα της, έκανε δυο - τρία μικρά βηματάκια, έφτασε μπροστά στο κρεβατάκι του Κωστάκη, τον κοίταξε για λίγο έτσι μακάρια που κοιμότανε και μετά σήκωσε το χεράκι της και του έφερε την ζυγαριά στο κεφάλι με όλη της την δύναμη.

"Να για να μάθειθ να παίζειθ με τον Γελμανό!" είπε θυμωμένη
Ο Κωστάκης χασμουρήθηκε στον ύπνο του και άλλαξε πλευρό.

Στο δωμάτιο μπήκε τρέχοντας η Μητέρα Κούλα (από το Διαπλοκούλα) και έτρεξε προς τη μεριά της μικρής Θέμις

"Τι έκανες μωρή στον Κωστάκη;" έβαλε μια φωνή
"Τον βάλεσα!" είπε η Θέμις τσαντισμένη και χτύπησε με την ζυγαρίτσα της την Μητέρα Κούλα στο χέρι.
Η Μητέρα Κούλα, χαμογέλασε.
"Γιατί τον βάρεσες;"
"Γιατί όλοι με κολοϊζεύουν ότι τον αγαπάω. Ζεν τον αγαπάω, ζεν τον αγαπάω, ζεν τον αγαπάω!" είπε η Θέμις ακόμα πιο τσαντισμένη
"Δεν τον αγαπάς;" ανασήκωσε το ένα φρύδι της η Μητέρα Κούλα και έσιαξε λίγο το Κοκαλάκι που είχε στα μαλλιά της.
"Εγώ τον αγαπάω!" ακούστηκε μια φωνή από την διπλανή αίθουσα
"Εσύ Κουκοδημάκο είσαι τιμωρία! Να περιμένεις!" απάντησε θυμωμένη η Μητέρα Κούλα

"Εμένα δεν μ' αγαπάει κανείς!" ακούστηκε μια φωνή από το βάθος του θαλάμου.
"Ωχ μωρέ μωρέ ο Γιωργάκης μου" είπε η Μητέρα Κούλα κι έκανε να πάει προς τη μεριά του
"Φύγε!" είπε ο Γιωργάκης θυμωμένος και της πέταξε το μαξιλάρι του. "Ζεν σε σέλω!"
"Αυτό που έκανες δεν είναι καθόλου σωστό!" είπε η Μητέρα Κούλα και τον κοίταξε αυστηρά. "Θα μείνεις στο κρεβάτι σου μέχρι να ζητήσεις συγνώμη! Κι εσύ και όλοι οι φίλοι σου!"
"Μα κυλία, αυτό ζεν είναι ζίκαιο!" έβαλε τις φωνές ένα χοντρό αγοράκι
"Τι δεν είναι δίκαιο, Μπέν;" ρώτησε η Μητέρα Κούλα.
"Ζατί, μαζί με αυτόν να πλέπει να κάθομαι κι εγώ;" ρώτησε τσαντισμένος ο Μπέν. "Σέλω κι εγώ να παίξω με τα εκατομμύλια."

"ΜΠΑΜ!!!" ακούστηκε από την άλλη μεριά της αίθουσας.
"Χατζηδάκο! Τι έκανες με τα τρενάκια;" έβαλε μια γλυκιά φωνή η Μητέρα Κούλα. "Πάλι καινούργια θα αγοράζουμε;"
"Ζεν φταίω εγώ!" είπε ο μικρός. "Ο Λιαπούληθ φταίει!"
"Πάλι εγώ φταίω; Τι έκανα πάλι;" έβαλε τα κλάματα ο Λιαπούλης
"Αυτόθ τα είχε πλιν!" είπε ο Χατζηδάκος
"Εγώ τα είχα αλλά ούτε που τα έπαικθα!" διαμαρτυρήθηκε ο Λιαπούλης. "Όλο εμένα λέτε!" είπε κι ξαναέβαλε τα κλάματα.
"Έλα, έλα, ηρέμησε!" είπε η Μητέρα Κούλα και τον πήρε αγκαλιά. "Ξέρεις πόσο σε αγαπάω".

Ξαφνικά από τα δεξιά ακούστηκαν φωνές:
"Εσύ φταιθ για τον Γελμανό!" φώναζε ένα παιδάκι και χτυπούσε με τα χεράκια του ένα χοντρό κοριτσάκι, τουλάχιστον 10 χρόνια και μισό μέτρο μεγαλύτερο του, που ήταν ξαπλωμένο επάνω στο κρεβάτι του και έξυνε τα σπυράκια του.
"Καρατζαφερούλη!" είπε με γλυκιά φωνή η Μητέρα Κούλα. "Άσ' την ήσυχη την Κουκουεδούλα, ε; Δεν είπαμε ότι δεν πειράζουμε τα καθυστερημένα;"
"Τι λες που φταίω εγώ!" έβαλε τις φωνές η Κουκουεδούλα. "Ο Γκέμπελς φταίει"
Ο Καρατζαφερούλης τινάχτηκε σαν ελατήριο και στάθηκε προσοχή.

"Εμένα κανείθ ζεν με παίδει!" έβαλε τα κλάματα παραδίπλα ο Σύριζας. "Σέλω κι εγώ!"
"Τι θέλεις κι εσύ;" ρώτησε γεμάτη ελπίδα η Μητέρα Κούλα.
"Θπυράκια!" είπε ο Σύριζας και έδειξε προς την Κουκουεδούλα.
Η Κουκουεδούλα του έβγαλε την γλώσσα κι έσπασε επιδεικτικά ένα σπυρί.
"Τα σπυράκια είναι ΔΙΚΑ ΜΟΥ!" του είπε με μίσος.

Εν τω μεταξύ, ξύπνησε και ο Κωστάκης.
"Καλώς το πουλάκι μου!" είπε η Μητέρα Κούλα και τον πήρε αγκαλιά. "Πεινάς;"
Ο Κωστάκης έγνεψε καταφατικά.
"Κάτσε να σου φέρω κάτι να φας" του είπε και έφυγε τρέχοντας για την κουζίνα. Ο Κωστάκης κοίταξε μακάριος γύρω του. Όλα τα παιδάκια τον κοιτούσαν με μίσος. Όπου να' ναι, θα έρχονταν το φαΐ. Όλα μοιάζανε φυσιολογικά.

Θανάσημος

Κάλπη κι Δημοκρατία

Όταν ο Γκόρντον Μπράουν ανέλαβε πρωθυπουργός στην Αγγλία, σύστησε μια επιτροπή η οποία ανέλαβε να μελετήσει τρόπους για την ενίσχυση της συμμετοχής των πολιτών στην τοπική διακυβέρνηση. Μερικούς μήνες αργότερα, η επιτροπή αυτή ανακοίνωσε ότι προτείνει μετά από κάθε εκλογές να γίνεται κλήρωση, στην οποία θα συμμετέχουν μόνο όσοι ψήφισαν και θα τους μοιράζονται... δώρα.

Με κάθε ψήφο δηλαδή, δώρο και μια ηλεκτρική σκούπα, ας πούμε. Μετά από αυτό, η Αγγλική κυβέρνηση λάνσαρε και το νέο επίσημο σλόγκαν της: Ψηφίστε, Σκουπίστε, Τελειώσατε.

Αναρωτιέμαι τι είδους επιστήμονες συμμετείχαν σε αυτή την επιτροπή. Διαφημιστές;

Και γιατί να μην βγαίνουν οι κυβερνήσεις με κλήρωση και οι ψηφοφόροι να ψηφίζουμε σε ποιόν θα πάνε τα δώρα; Εμένα αυτό μου φαίνεται πολύ πιο αποτελεσματικό: Και σταθερές κυβερνήσεις εξασφαλίζει, και το πολιτικό χρήμα εξαφανίζει, και τα δώρα δεν πηγαίνουν χαμένα.

Συγνώμη δηλαδή, αλλά απ’ όπου κι αν το δεις η πρόταση μου είναι πολύ καλύτερη από της επιτροπής. Και να σκεφτείς ότι εκείνοι συσκέπτονταν επί μήνες κι εμένα μου πήρε μόνο μερικά λεπτά. Είναι προφανές νομίζω ότι κάνω λάθος δουλειά. Θα έπρεπε να είμαι επιτροπή.

Είναι επίσης προφανές ότι οι Άγγλοι, παρ’ ότι έχουν φτάσει σε τραγικά χαμηλά ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές, αδυνατούν να πάρουν τα μαθήματα που πρέπει από το εξωτερικό. Εάν για παράδειγμα έκαναν τον κόπο και ρίχνανε μια ματιά στην Ελλάδα, θα διαπιστώνανε ότι πολύ καλύτερη λύση από τις κληρώσεις και άλλα τέτοια φαιδρά, είναι τα ρουσφέτια: Ένα ρουσφέτι στο δημόσιο ισοδυναμεί με τουλάχιστον τρεις με τέσσερις ψήφους, ενώ εάν ζει και ο παππούς και η γιαγιά, μπορείς να φτάσεις και τους οχτώ. Το σύστημα έχει εξελιχθεί τόσο πολύ που τώρα, αντί να τους προσλαμβάνουμε εφ’ όρου ζωής, τους παίρνουμε σαν συμβασιούχους ώστε με το που διορίζονται να τους έχουμε για πάντα δικούς μας. Εν τω μεταξύ, με το που τους διορίζουμε, όλο και κάποιο παιδί θα κάνουνε, θα μεγαλώσει η οικογένεια, θα αυξηθούν και οι ψηφοφόροι. Είναι απλό, πρακτικό και δοκιμασμένο, προϊόν αιώνων επεξεργασίας και τελειοποίησης. Για την ακρίβεια, είναι το πολιτικό αριστούργημα της χώρας μας.

Είναι συνεπώς κατά την άποψη μου τραγικό που το Ελληνικό κράτος αφήνει εδώ και χρόνια ανεκμετάλλευτη μια τέτοια ευκαιρία και δεν συστήνει μια εταιρεία μεταφοράς τεχνογνωσίας σε χώρες του εξωτερικού. Σήμερα, με την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας και την ευκολία στην ανταλλαγή γνώσης, άνετα θα μπορούσαμε να στείλουμε σε τρίτες χώρες το χαρμόσυνο μήνυμα, με μερικούς λαμπρούς εκπροσώπους μας, διαλεγμένους από το ελληνικό κοινοβούλιο με μεράκι και προσοχή.

Όποιος τελείωνε τον πρώτο κύκλο σπουδών, θα μπορούσε να περάσει στο μεταπτυχιακό όπου ο κ Μητσοτάκης ο παλαιότερος, θα ανέπτυσσε την δικιά του μεθοδολογία με το γνωστό μοντέλο βουλευτής – κουμπάρος – νονός, μιας που είναι γνωστό ότι έχει παντρέψει την μισή Κρήτη και έχει βαφτίσει την άλλη μισή, ενώ την έχει θάψει και ολόκληρη τουλάχιστον δυο – τρεις φορές.

Παρ’ όλα αυτά, αντί να μεταφέρει την τεχνογνωσία της στο εξωτερικό, η Ελληνική κυβέρνηση έχει τόσο επαρχιώτικη νοοτροπία που της αρέσουν όλοι οι νεωτερισμοί από το Λονδίνο. Έτσι ενθουσιάστηκε με τις προτάσεις της Αγγλικής επιτροπής και πρότεινε να εφαρμοστεί και στην Ελλάδα το σύστημα των δώρων στους ψηφοφόρους που ψήφισαν, καθώς το σύστημα που δοκίμασε στις προηγούμενες εκλογές με τα τριχίλιαρα έχει διάφορα μειονεκτήματα, όπως:

1) Πρέπει πρώτα να γίνει μια καταστροφή για να τα δώσει γιατί αλλιώς φωνάζει η εκάστοτε αντιπολίτευση.

2) Η καταστροφή θα πρέπει να γίνει λίγο πριν τις εκλογές. Πρόσφατα για παράδειγμα που έγινε ο σεισμός και μοιράζανε πάλι μετρητά, το σύστημα έδειξε τα όρια του: μέχρι να γίνουν οι εκλογές θα περάσει ο καιρός και ο κόσμος θα θέλει κι άλλα μετρητά προκειμένου να μην φωνάζει που δεν έγινε τίποτε στην περιοχή από αυτά που του υποσχέθηκαν.

3) Η καταστροφή θα πρέπει να γίνει στο σωστό μέρος. Τι να το η σημερινή κυβέρνηση εάν γίνει μια καταστροφή στην Καστοριά για παράδειγμα, μιας που εκεί ως γνωστόν ψηφίζουν ΝΔ ακόμα και οι κάστορες; Και τι να το κάνει το ΠΑΣΟΚ μια καταστροφή στην Κρήτη που όσο κι αν τους παντρεύει, τους βαφτίζει και τους θάβει ο Μητσοτάκης, οι ΠΑΣΟΚΟΙ ξεπετιούνται σαν χασισόδεντρα;

4) Υπάρχει πάντοτε ο κίνδυνος να πάρουν οι κατεστραμμένοι τα τριχίλιαρα και να μην ψηφίσουν, ή ακόμα χειρότερα να ψηφίσουν τους αντιπάλους, πράγμα προφανώς άδικο και ηθικά απαράδεκτο. Αυτό δεν συμβαίνει βέβαια συχνά αλλά από την άλλη είναι κρίμα να ξοδεύεις λεφτά σε αχάριστους.

Σε αντίθεση με όλα αυτά, το σύστημα των Άγγλων λύνει όλα τα παραπάνω προβλήματα ενώ ταυτόχρονα ανοίγει νέα πεδία πολιτικής δραστηριότητας όπως μίζες από τους προμηθευτές για τα δώρα που θα δίνει το κράτος στους ψηφοφόρους, στημένες κληρώσεις κλπ, ενώ ενδιαφέρον εκδήλωσε και ο Κόκκαλης για να κάνει ένα στοίχημα.

Η αρχική πρόταση της Ελληνικής κυβέρνησης ήταν να δίνει το κράτος με κάθε ψήφο δώρο ένα απορρυπαντικό. Όπως είναι φυσικό, άμεση ήταν η αντίδραση των κομμάτων της αντιπολίτευσης, μόλις πληροφορήθηκαν ότι το προϊόν θα είχε μπλε και πράσινους κόκκους. «Γιατί όχι και κόκκινους;» ρώτησε η κ. Κανέλλη και απέδωσε το θέμα στο κεφάλαιο που απεργάζεται τρόπους να μειώσει την απήχηση του Κόμματος, του Καπνίσματος και της Ορθοδοξίας στον Λαό.

Ο Συνασπισμός από την άλλη μεριά δεν έδειξε να ενοχλείται, μιας που ως γνωστόν εμπεριέχει όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου ενώ ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ δήλωσε με νόημα «τον αράπη σαν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς» και έφυγε ευχαριστημένος με τον εαυτό του.

Η Αγγλική κυβέρνηση όμως, που είναι πιο σοβαρή και μελετημένη, πρότεινε να κληρώνονται στους ψηφοφόρους τηλεοράσεις. Το σκεπτικό είναι νομίζω προφανές: για να έρθει να ψηφίσει κάποιος, πάει να πει ότι δεν είναι τελείως αποβλακωμένος. Έ, δώσ’ του δώρο μια τηλεόραση οπότε ακόμα και αν σε τέσσερα χρόνια ξανάρθει να ψηφίσει, να ψηφίσει τουλάχιστον αυτό που πρέπει.

Θανάσημος

Κι άλλος Γερμανος???

Διώξεις για 5 κακουργήματα άσκησε η Εισαγγελία για το θέμα της εξαγοράς της εταιρείας "Γερμανός" από την Cosmoste. Ανάμεσα στους κατηγορούμενους και ο πρόεδρος του ΔΣ του ΟΤΕ, κ. Βουρλούμης.

Κατόπιν τούτων, ο υπουργός κ. Αλογοσκούφης δήλωσε στον Ελεύθερο Τύπο:
«Η Cosmote έκανε μία επιχειρηματική κίνηση, η οποία θεώρησε ότι είναι προς όφελός της και προς όφελος του ΟΤΕ. Η κίνηση αυτή δικαιώθηκε από την αγορά και τις εξελίξεις. Παρότι σέβομαι απολύτως τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι το σκεπτικό αυτής της συγκεκριμένης απόφασης»

Με άλλα λόγια, αφού η κίνηση της Cosmote δικαιώθηκε από την αγορά, τι θέλει και χώνεται τώρα η δικαιοσύνη;

Σωστά. Έχει δίκιο ο κ. Υπουργός. Την αγορά γιατί δεν την κάλεσε ο κ. Ανακριτής να πάρει την άποψη της; Τις εξελίξεις γιατί δεν τις ρώτησε; Μόνο για μίζες και απιστίες ξέρει να ψάχνει; Γιατί δεν κοιτάει ο κ. Εισαγγελέας και λίγο παραδίπλα τι γίνεται στην υπόθεση της Ζίμενς; Τι διάολο πια; Όλα εμείς πρέπει να του τα λέμε;


Η Αγορά δικαιώνει την πώληση του Γερμανού. Φωτογραφία αρχείου

Η κυβέρνηση δήλωσε ότι ο πρόεδρος του οργανισμού κ. Βουρλούμης θα απομακρυνθεί μόνο εάν διωχθεί προσωπικά και όχι «εκ της θέσεως του». Σωστά. Τι φταιει ο άνθρωπος προσωπικά, εάν η θέση του κάνει ό,τι της καπνίσει;

Είναι προφανές ότι αν φταιει κάποιος, φταιει η SATO.

Μήπως να διωχθεί η θέση; Να στείλουμε άμα είναι κάνα – δυο τεχνίτες, να την πάρουμε απ’ το γραφείο του Βουρλούμη, να την κλείσουμε στο υπόγειο από τώρα, να μην παιδευόμαστε με δίκες και μαλακίες. Να του πάρουμε του ανθρώπου και μια καινούργια θέση, δερμάτινη, να έχει να κάθεται, μην μείνει και όρθιος και βγάλει και κιρσούς στα προσωπικά του πόδια.


Ο υπεύθυνος του σκανδάλου. Μπροστά δεξιά φαίνεται το χειριστήριο με το οποίο έδεινε τις εντολές στον κ. Βουρλούμη

Εδώ και μια εβδομάδα είχαν ασκηθεί διώξεις για το θέμα, αλλά η Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών δεν το έλεγε σε κανέναν και κράταγε καθυστερήσεις, μπας και μπει κανένα γκολ από πουθενά την τελευταία στιγμή και σωθεί το παιχνίδι. Αλλά ο από μηχανής θεός είναι καπαρωμένος τα τελευταία τριάντα χρόνια από τον Καρακατσάνη κι έτσι τελικά η Εισαγγελία αναγκάστηκε να μας το πει.

Στην πραγματικότητα, χάρη μας έκανε η Εισαγγελία που μας το έκρυβε. Για να μας προστατέψει. Σου λεει, αυτοί έχουν τώρα την Ζίμενς κι ασχολούνται. Ας τελειώσει πρώτα εκείνο το σκάνδαλο και μετά τους λέμε και για τον Γερμανό. Μην τους πέσουν μαζεμένα και στεναχωρηθούν.

Το συζήτησε όμως ο κυρ Εισαγγελέας με την γυναίκα του την Μαρικούλα που το είπε στον φούρνο, που το άκουσε η Ελένη, που το είπε τσι Τασούλας, που δουλεύει σε εφημερίδα κι έτσι έγινε η ζημιά.

Γκαντεμιά.



Όταν δημοσιογράφοι μάθανε για τις διώξεις και ρωτήσανε την Εισαγγελία Πρωτοδικών, η Εισαγγελία απάντησε ότι... δεν θυμότανε ακριβώς τα αδικήματα για τα οποία έκανε διώξεις. Ε, λογικό. Τόσες υποθέσεις χειρίζονται οι άνθρωποι, που να τα θυμούνται όλα;

Εκείνα τα κίτρινα χαρτάκια, τα post-it, δεν τα γνωρίζουνε;

Από την άλλη μεριά, όταν οι δημοσιογράφοι καταφέρανε να μάθουν τα αδικήματα, πέσανε επάνω σε ένα άλλο πρόβλημα: Η Εισαγγελία Πρωτοδικών έλεγε ότι οι διώξεις είναι κατά προσώπων ενώ η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου έλεγε ότι οι διώξεις είναι έτσι, γενικά, για να έχουμε να ασχολούμαστε.

Τελικά αποδείχθηκε ότι οι πρωτοδίκες τα ήξεραν καλύτερα ενώ στον Άρειο Πάγο από τότε που καταδικάσανε τον Σωκράτη τους έχει πάρει η κάτω βόλτα και κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο.

Έτσι λοιπόν μας αποκαλύφθηκε από τώρα και το επίπεδο στο οποίο θα αθωωθούν οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση: Θα καταδικαστούν πρωτοδίκως και θα αθωωθούν στον Άρειο Πάγο. Συγνώμη δηλαδή, αλλά αυτό δεν ήταν καθόλου ευγενικό. Τώρα η υπόθεση έχασε τελείως την αγωνία της.

Το ΠΑΣΟΚ δήλωσε «δικαιωμένο» από τις εξελίξεις. «Επιτέλους!» Λένε οι ΠΑΣΟΚΟΙ μεταξύ τους. «Να κι ένα σκάνδαλο που δεν το κάναμε εμείς! Τώρα μπορούμε να ξαναγίνουμε κυβέρνηση…»

Θανάσημος

Γελλάδα

Ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Φώλιας δήλωσε πως σε ότι αφορά την ακρίβεια "η κυβέρνηση ξέρει που βρίσκεται το πρόβλημα". Δεν μας το λεει όμως γιατί δεν της αρέσει να καρφώνει.

Κατόπιν τούτου, η ακρίβεια αναγνώρισε την ήττα της, βγήκε απ' την κρυψώνα της και τώρα τα φυλάει εκείνη.

Προσωπικά έχω μείνει έκθαμβος με αυτά που γίνονται και λέγονται σε αυτή την χώρα. Ο κ. Χατζηγάκης για παράδειγμα δήλωσε στη βουλή ότι "δεν υπάρχει σκάνδαλο Ζίμενς". Εννοεί προφανώς στον πλανήτη του.

Ω, είναι ωραία στον παράδεισο.

Ο κ. Ευθυμίου δήλωσε στον Άλτερ ότι "πρέπει να κλείσουμε και να ξανα-ανοίξουμε την χώρα". Μάλιστα. Άρα ο κ. Ευθυμίου προτείνει να κάνουμε restart. Να βγούμε δηλαδή και να ξαναμπούμε. Τώρα με τις διακοπές, είναι ευκαιρία. Μήπως να μπούμε και σε safe mode; Εύκολο είναι. Πατάς F8.

Αν το πατήσεις δύο φορές, γίνεται F16. Ο Πατακός ζει ακόμα, εάν δεν κάνω λάθος. Θα μπορέσει να μας δώσει το know how.

Να καταλάβουν το πολυτεχνείο και ο Ανδρουλάκης με την Δαμανάκη και τον Λαλιώτη που έχουν και σχετική εμπειρία, να θυμηθούμε κι εμείς γιατί τους ψηφίζουμε τόσες δεκαετίες. Να μάθουν επιτέλους και οι κουκουλοφόροι πως γίνεται σωστά. Είναι κρίμα γιατί τα νέα παιδιά έχουν προσπαθήσει πολύ αλλά δεν έχουν την τεχνογνωσία: Τόσες φορές έχουν καταλάβει το πολυτεχνείο αλλά κανένας τους δεν κατάφερε να κάνει πολιτική καριέρα. Ίσως φταίει που δεν κάνουν ραδιοφωνικό σταθμό.

Εγώ πάντως, προτείνω ένα control alt delete. Πράγμα το οποίο όμως δεν βολεύει τον κ. Ευθυμίου και τους ομοίους του. Που βεβαίως αντιλαμβάνονται για ποιόν είναι το delete.

Πάντως δεν συντρέχει κανένας κίνδυνος ανησυχίας, μιας που δεν υπάρχει απολύτως καμία περίπτωση να γίνει ούτε restart ούτε ctrl alt del: κανείς στην κυβέρνηση δεν ξέρει τι είναι αυτά.

Και μιας που μιλήσαμε για κυβέρνηση, θυμήθηκα κατά τύχη τον Καραμανλή. Τι να κάνει αυτή η ψυχή; ή;

ψυχτλ κυβμιλΤις προάλλες δήλωσε ότι η ΝΔ με την Ζίμενς δεν έχει καμία σχέση. Είναι δηλαδή άσχετη. Καταλαβαίνω απολύτως την λογική του. Σου λεει, αφού είμαι άσχετος εγώ, θα είναι άσχετη και η κυβέρνηση μου. Γι' αυτό άλλωστε και δεν κάνει τίποτα για το θέμα. Αφού δεν τον αφορά, τι να κάνει;

Γι' αυτόν τον άνθρωπο έχω μεγάλη κατανόηση και συμπάθεια. Πραγματικά, ό,τι μπορεί κάνει.

Ο κ. Λιάπης από την άλλη, δήλωσε ότι δεν βλέπει για πιο λόγο πρέπει να παραιτηθεί. Το εντυπωσιακό είναι ότι τον πιστεύω: είμαι σίγουρος ότι δεν βλέπει τον λόγο.

Λες να έχει κάποιο βιολογικό πρόβλημα που να τον εμποδίζει να δει;

Μυωπία εννοώ.

Ο ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!!! Έχει κάνείς την παραμικρή αμφιβολία ότι έχει πιάσει τον παπά απ' τα αρχίδια;

"Αχχχ! Μην σφίγγεις τέκνον 'μ"
"Την ευλογία σου πάτερ. Αμάρτησα! Συγχώρεσε με!"
"Σι σγχωρώ! Άσι μι τώρα να χαρείς, ε;"
"Δεν γίνεται πάτερ. Όσο κρατάω τ' αρχίδια σου, νοιώθω ασφάλεια"
"Ι, άσε 'μ τουλάχιστον του διξί, τέκνον 'μ. Είνι του καλό 'μ."

(Μπαίνει η Παπαδιά): "Τι κάνεις εκεί ΠαπαΚώσταμ;"
Παπάς: "Τίποτις Ναστασούλαμ. Να ιδώ ου κύριος, μι κρατάει τ’ αρχίδια 'μ"
Παπαδιά: "Και δεν μι' λεγες ιμένα βρε Κώσταμ, να στα κρατήσω 'γω; Τι τον ταλαιπωρείς ξένον άνθρωπο;"
Χριστοφοράκος: "Όχι, παρακαλώ! Ευχαρίστησις μου!"
Παπαδιά: "Ωστε ιέτς! Τώρα ούτε τ' αρχίδια 'σ διν μπορούμι να κρατάμι!"
Παπάς: "Αναστασία, σι πρακλώ! Όχι μπρστά σι ξένο κόσμο!"
Παπαδιά: "Νι, τώρα τον ντρέπες. Αλλά τ' αρχίδια σ' αρές που στα χουφτών!"

Παπάς: "Διμ μ' αρές βρε Τασούλαμ. Απού ανάγκ του καν. Για τα δίδυμ"

Παπαδιά: "Αααα. Ι, άμα 'ν για τα δίδυμ, πάει χαλάλι!" (πλησιάζει τον ξένο και του ψυθιρίζει): "Να σ' πω; Βαλ' του κι κωλοδάχτυλ! Τ' αρές!"

Θανάσημος

Προεδροταμπού

ΠΡΟΣΟΧΗ!
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ!
ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΘΑ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΗ ΤΣΑΝΤΙΛΑΣ.
Για κείμενα που προσβάλουν άλλες θρησκευτικές ταυτότητες, κάντε κλικ εδώ.

Διαβάζω στα Νέα:

«Παρέμβαση για το σκάνδαλο Siemens έκανε χθες ο Κάρολος Παπούλιας: ‘Η χώρα αντιμετωπίζει ιδιαίτερα προβλήματα στο εσωτερικό. Αλλά έξω πάμε καλά’» ήταν η δήλωση του προέδρου.

Το άρθρο ερμηνεύει την φράση του κ. Παπούλια και εξηγεί τι πιστεύει ο πρόεδρος για το θέμα της... Ζίμενς.


Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μιλάει σε δημοσιογράφους. Φωτογραφία αρχείου.

Η αντιμετώπιση των Προέδρων μας ως Πυθίες είναι ένα παλαιό χόμπι των δημοσιογράφων. Ξεκίνησε με τον Καραμανλή τον Α’, ο οποίος όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, όσο γερνούσε, τόσο δεν έβγαζες άκρη τι έλεγε. «Σμχχχμσμμμμχμμσσσμμμχμμμμ» δήλωνε κατά καιρούς ο πρόεδρος. Ο οποίος, παρ’ ότι ακατάληπτος, ήταν τουλάχιστον σύντομος. Δεδομένου ότι άμα τον ρωτούσες τι εννοεί, τσαντιζότανε, η προεδρική ερμηνεία είχε γίνει εκείνη την εποχή κανονικό επάγγελμα και στρατιές δημοσιογράφων δαπανούσαν ώρες επάνω από κασσετοφωνάκια. Δεν κάνανε απομαγνητοφώνηση. Κάνανε αποκρυπτογράφηση.

Την αλλαγή σε αυτή την κατάσταση έφερε βεβαίως ο Ανδρέας ο οποίος ως γνωστόν ήταν μανούλα στις αλλαγές. Η ταχύτητα με την οποία άλλαζε υπουργούς, γυναίκες και απόψεις πολλές φορές ξεπερνούσε την ταχύτητα του φωτός με αποτέλεσμα να δημιουργείται χωροχρονικό ασυνεχές μέσα στο οποίο ως γνωστόν καταργούνται οι νόμοι της φυσικής και ισχύουν μόνο οι ελληνικοί νόμοι. Το γεγονός ότι δεν βραβεύθηκε ποτέ με Νόμπελ οφείλεται φυσικά στους Αμερικανούς.

Ξαπόστειλε λοιπόν ο Ανδρέας τον Καραμανλή από πρόεδρο και έβαλε στην θέση του τον Σαρτζετάκη, κίνηση που μέσα στο γενικότερο σουρεαλιστικό κλίμα της εποχής, θεωρήθηκε «ματ». Πολλοί νόμισαν ότι το μοντέλο Πρόεδρος – Πυθία τελείωνε εκεί, μαζί με την Δεξιά, τις Βάσεις και το Κεφάλαιο, αν μη τι άλλο γιατί ο νέος πρόεδρος φαινότανε λαλίστατος και κανείς δεν είχε ακούσει ποτέ για λαλίστατη Πυθία. Ο κ. Σαρτζετάκης όμως, όπως θα θυμούνται οι παλαιότεροι, δεν ήταν μια συνηθισμένη Πυθία: Το πρόβλημα δεν ήταν να ερμηνεύσεις αυτά που έλεγε. Το πρόβλημα ήταν να πιστέψεις ότι τα είπε. «Δεν μπορεί» συζητούσαν μεταξύ τους οι δημοσιογράφοι. «Κάτι άλλο θα εννοεί» λέγανε και δώσ’ του νέες προσπάθειες αποκρυπτογράφησης του Κυρίου Προέδρου.

Η αποχώρηση του κ. Σαρτζετάκη ήταν βεβαίως ένα από τα πιο σοβαρά πλήγματα που δέχθηκε η τάξη των σατιρικών σχολιαστών της εποχής. Η επιστροφή του κ. Καραμανλή επανέφερε τα πράγματα στην σωστή τους θέση, με το μόνο πρόβλημα ότι η κρυπτογραφική του ικανότητα είχε φτάσει σε τέτοια δυσθεώρητα επίπεδα που πλέον ούτε η CIA δεν μπορούσε να αποκρυπτογραφήσει τα λόγια του. Επρόκειτο για την μοναδική περίοδο της ιστορίας μας που οι συνομιλίες του προέδρου ήταν απολύτως ασφαλείς και οι σκέψεις του τελείως κρυφές. Ακόμα και από τον συνομιλητή του.
Όπως είναι φυσικό, η φήμη του εκτοξεύθηκε. Και πολύ λογικά: καλύτερα ένας πρόεδρος που δεν καταλαβαίνεις τι λέει, από έναν πρόεδρο που δεν καταλαβαίνει ούτε ο ίδιος τι λέει. Τουλάχιστον στην πρώτη περίπτωση, υπάρχει η κρυφή ελπίδα ότι παρ’ ότι δεν τον καταλαβαίνεις, λέει κάτι σωστό.

Ως γνωστόν τον κύριο Καραμανλή διαδέχθηκε ο κ. Στεφανόπουλος, γνωστός και ως «Το Κόσμημα». Για όσους δεν θυμούνται, η πιο σημαντική συνεισφορά του κ. Στεφανόπουλου στην πολιτική ζωή της χώρας έως εκείνη την στιγμή ήταν ο κ. Κατσίκης, τον οποίο κατέβασε από το βουνό, του πέρασε ένα κουδούνι και τον ξαμόλησε ελεύθερο στο κοινοβούλιο. Μην έχοντας τι άλλο να κάνει, ο Κατσίκης βόσκησε για λίγες ημέρες και μετά έτρεξε να μπει στο μαντρί.
Η φήμη του κ. Στεφανόπουλου εκτοξεύθηκε όταν για πρώτη φορά στα χρονικά Έλληνας πρόεδρος κατάφερε το πρωτοφανές για τα Ελληνικά πράγματα: Είπε αυτά που έπρεπε, σε αυτόν που έπρεπε, όταν έπρεπε, αργά και καθαρά. Ο Κλίντον έπαθε τέτοια ζημιά που η κυβέρνηση του κόντεψε να πέσει. Έπαιξε σοβαρά με την ιδέα να βομβαρδίσει την Ελλάδα αλλά μας προστάτεψε το Ελληνικό λόμπι.

Όπως είναι φυσικό, μετά από ένα τέτοιο κατόρθωμα ο κ. Στεφανόπουλος αναληφθεί εις τους πολιτικούς ουρανούς όπου τώρα τρωει ρύζι στον παράδεισο, μαζί με τον Ελ Βενιζέλο και τον Χα Τρικούπη. Εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι ο κ. Στεφανόπουλος απέκτησε αυτή τη φήμη, ουδείς πλέον διανοούνταν να τον αγγίξει. Αυτή η συνήθεια να μην αγγίζουμε τον πρόεδρο μας έμεινε ακόμα κι όταν έφυγε ο κ. Στεφανόπουλος από την θέση, μιας που θεωρήσαμε ότι δεν ήταν ο κ. Στεφανόπουλος που έβγαλε τον λόγο. Ήταν η θέση.

Εν τω μεταξύ, εδώ στην γη, την παράδοση κλήθηκε να αποκαταστήσει ο κ. Παπούλιας, ο οποίος κρίθηκε ως ο καταλληλότερος να επαναφέρει τον ρόλο του Προέδρου – Πυθία, μιας που κανείς ποτέ δεν τον είχε ακούσει να μιλάει ή κι αν είχε μιλήσει κανείς δεν θυμόταν τι είχε πει. Επιπλέον είχε πολλά κοινά στοιχεία με τον κ. Καραμανλή τον Α’, όπως τα πυκνά φρύδια για παράδειγμα

Κατά την άποψη μου, η μοναδική παραφωνία πλέον είναι το προεδρικό μέγαρο. Το οποίο φυσικά θα πρέπει να μεταφερθεί στους Δελφούς, να προσληφθούν και επισήμως οι δημοσιογράφοι από το κράτος στο ρόλο των ιερέων, να βάλουμε και τον πρόεδρο να μασουλάει φύλλα δάφνης (που όπως διδάσκουν όλα τα σχολικά βιβλία είναι παραισθησιογόνα) και να λέει χρησμούς στους Ιάπωνες τουρίστες που θα τον βγάζουν αναμνηστικές φωτογραφίες.

Θανάσημος

Σεξουαλικές ανωμαλίες στα βατράχια

Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι υπεύθυνη για σεξουαλικές ανωμαλίες στα βατράχια είναι η γεωργία.

Ανάστατος ο καλλιτεχνικός χώρος.

Η Γεωργία αντιστέκεται στην σύλληψη της.

Με βάση τις ανακαλύψεις των επιστημόνων, όσο πιο πολύ ψεκάζεις τους βατράχους με φυτοφάρμακα, τόσο πιο ερμαφρόδιτοι γίνονται.

Άμεση ήταν η αντίδραση από τον δήμαρχο της Τήλου:
«Όποιος βάτραχος ενδιαφέρεται να παντρευτεί, τον περιμένουμε με ανοιχτές αγκάλες!» δήλωσε ενθουσιασμένος.

Ενθουσιασμένες είναι και μεγάλες πολυεθνικές που παρασκευάζουν φυτοφάρμακα:
«Πρόκειται για μια νέα επιχειρηματική ευκαιρία!» δήλωσε εκπρόσωπος γνωστής εταιρείας. «Ήδη δώσαμε εντολή στους υπαλλήλους μας να κάνουν όλη την απαραίτητη έρευνα προκειμένου να σχεδιαστεί ένα νέο μπουκαλάκι για να διαθέσουμε τα φυτοφάρμακα και στους ανθρώπους» πρόσθεσε, διευκρινίζοντας ότι όποιος άνθρωπος έχει σεξουαλικές αμφιβολίες το μόνο που θα έχει να κάνει είναι να αυτοψεκάζεται για μερικές εβδομάδες. «Τα αποτελέσματα θα είναι άμεσα και θεαματικά» διαβεβαίωσε.

Την ιδέα επικρότησαν αμέσως οι φιλελεύθεροι:

«Πρόκειται για ένα πολύ καλό παράδειγμα ανάπτυξης της οικονομίας μέσω της ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Εάν αφήναμε τα πράγματα στο κράτος, ποτέ δεν θα σκεφτότανε να διαθέσει φυτοφάρμακα στους ανθρώπους» εξήγησε.

«Μα, τα φυτοφάρμακα μπορεί να προκαλέσουν ασθένειες και άλλες παθήσεις στους ανθρώπους που τα χρησιμοποιούν» παρατήρησε δημοσιογράφος.

"Αυτό δεν έχει αποδειχθεί. Πρέπει να γίνουν μελέτες για τουλάχιστον 20 χρόνια" απάντησε ο εκπρόσωπος του κόμματος. "Επιπλέον, ακόμα κι αν προκληθούν νέες παθήσεις, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα ευκαιρίες για νέες επενδύσεις, νέα φάρμακα, νέα πρόοδο, νέα αύξηση του ΑΕΠ, νέα ανάπτυξη της οικονομίας!" εξήγησε και κατέληξε: "Έχω εδώ και 4867 γραφήματα με πολύ ωραία χρώματα που αποδεικνύουν ότι έχω δίκιο".

Σε μια άλλη εξέλιξη, μεγάλο πρόβλημα αντιμετωπίζουν πλέον οι πριγκίπισσες ανά τον κόσμο. «Την τελευταία φορά που φίλησα βάτραχο, μεταμορφώθηκε σε πριγκίπισσα!» δήλωσε αποτροπιασμένη πριγκίπισσα που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία της. «Και όχι μόνο αυτό αλλά θέλει να με παντρευτεί κι ‘όλας! Έβαλε και δικηγόρο και απειλεί να μου πάρει ό,τι έχω και δεν έχω γιατί εκεί που ήταν βάτραχος και είχε ό,τι ήθελε, τώρα πρέπει να δουλεύει, να πληρώνει φόρους, να σκουπίζει, να καθαρίζει, να μαγειρεύει και όλα αυτά που κάνουν οι υπηρέτες» εξήγησε. «Ο δικηγόρος μου λέει ότι η μόνη μου λύση είναι να την ξανακάνω βάτραχο, αλλά δεν έχω ιδέα πως! Είμαι απελπισμένη…» κατέληξε κι έβαλε τα κλάματα.

Θανάσημος