Ο Παναμάς και η Μακεδονία (η ξακουστή)

Και έτσι ξαφνικά, άουτ οφ δε μπλου που λέμε και στην Ελλάδα, ο Παναμάς ανακοίνωσε ότι άλλαξε γνώμη και δεν αναγνωρίζει πια τα Σκόπια ως Μακεδονία.

Ο Παναμάς;;;

Η είδηση έπεσε σαν βόμβα στους κατοίκους της Κεντροαμερικανικής χώρας.

"Ε;" ήταν το πρωτοσέλιδο της μεγαλύτερης εφημερίδα της χώρας.

Οι κάτοικοι σταμάτησαν για λίγο τις δουλειές τους, προσπαθώντας να καταλάβουν με τι ακριβώς ασχολείται η κυβέρνηση τους. "Μα τι είναι αυτό το "Μακεντόνια;" λέγανε μεταξύ τους. "Πλοίο;"

Ο Θανάσημος σήμερα, σε παγκόσμια δεύτερη, αποκαλύπτει το σκοτεινό παρασκήνιο της συγκλονιστικής διπλωματικής επιτυχίας της χώρας μας...

Ήταν πρέσβης του Παναμά και τον λέγανε Αντόνιο Φότι Τάκι Οτσόα.

Εκείνη την ημέρα, ο Αντόνιο Φότι Τάκι ήταν προγραμματισμένο να συναντήσει την υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας. Επρόκειτο σαφώς για μια εθιμοτυπική συνάντηση μιας που ο Αντόνιο Φότι Τάκι δεν μπορούσε να θυμηθεί την τελευταία φορά που ο Παναμάς είχε κάτι να κάνει με την χώρα αυτή. Έτσι τουλάχιστον νόμιζε ο ίδιος…

Η Ντόρα τον περίμενε στο γραφείο της και προχώρησε προς το μέρος του για να τον χαιρετήσει. Μόλις έφτασε σε απόσταση αναπνοής, έκανε την πρώτη της επίθεση: Χαμογέλασε. Ο Αντόνιο Φότι Τάκι πισωπάτησε σαστισμένος. Ήταν η πρώτη φορά που ερχόταν αντιμέτωπος με το χαμόγελο του Μητσοτάκη. Ένα ρίγος διαπέρασε την σπονδυλική του στήλη.

(Πηγή: http://www.e-tipos.com/content/staticfiles/multimedia/2007/12/16/skitso1_B.jpg)

“Καλημέρα κύριε πρέσβη!” είπε η Ντόρα, πλαταίνοντας το χαμόγελο της.
“Εεεε, κα.. καλημέρα…” είπε ο πρέσβης και έστρεψε το βλέμμα του προς το παράθυρο προσπαθώντας να πιαστεί από κάτι. “Ωραίες κουρτίνες!” είπε. “Είμαστε σε καλό δρόμο!” σκέφτηκε η Ντόρα με ικανοποίηση.

Καθίσανε στο καθιστικό και κοιταχτήκανε για λίγο. Η Ντόρα δεν χαμογελούσε πια και αυτό έκανε τον πρέσβη να νιώθει λίγο περισσότερο ασφαλής. “Μόνο μην πεις κανένα ανέκδοτο” είπε στον εαυτό του “και όλα θα πάνε καλά…”

“Κύριε πρέσβη!” είπε η Ντόρα και χαμογέλασε.
“Μμμμάλιστα…” είπε ο πρέσβης και ανατρίχιασε.
“Θα ήθελα να σας παρακαλέσω να ξεαναγνωρίσετε τα Σκόπια”
“Εεεεε, να ΤΙ;;;” γούρλωσε τα μάτια του ο πρέσβης
“Να ξεαναγνωρίσετε…” είπε η Ντόρα και πλάτυνε το χαμόγελο της. Τον κοίταξε έτσι για μερικά δευτερόλεπτα και όταν έκρινε ότι ήρθε η κατάλληλη στιγμή, συμπλήρωσε: “Παρακαλώ…”.
“Μμμμμα, αυτό δδδδεν γίνεται κυρία υπουργέ μου…” ψέλλισε ο πρέσβης και κοίταξε στο ταβάνι. “Ωωωραίος πολυέλεος” πρόσθεσε. Μια χοντρή σταγόνα ιδρώτα ξεκίνησε το ταξίδι της από τις ρίζες των μαλλιών του, διέτρεξε το πλατύ του μέτωπο, πέρασε ανάμεσα απ’ το κανάλι των φρυδιών του, διέσχισε την μύτη του και σταμάτησε ακριβώς στην κορυφή της.

Η Ντόρα κατάλαβε ότι πρέπει να αλλάξει τακτική. Σοβάρεψε το πρόσωπο της και είπε:
“Ακούστε να δείτε κύριε πρέσβη. Θα είμαι απολύτως ευθύς μαζί σας: Εάν ξεαναγνωρίσετε τα Σκόπια, θα σας δώσω ένα τηλεφωνικό κέντρο 2000 γραμμών και 400 υπολογιστές. Είναι όλα εξαιρετικής ποιότητας, Φουτζίτσου - Ζίμενς και τυχαίνει να μας περισσεύουν στην οικογένεια. Τι λέτε;”

Ο πρέσβης γούρλωσε τα μάτια του και την κοίταξε με έκπληξη. “Κυρία μου!” είπε στο τέλος. “Το όνομα μου είναι Αντόνιο Φότι Τάκι Οτσόα!”.
“Μάλιστα…” είπε η Ντόρα που δεν ήταν σίγουρη που πάει το πράγμα.

Ακολούθησε μια σιωπή.

“Λοιπόν;” ρώτησε η Ντόρα.
“Τι λοιπόν;” είπε ο πρέσβης.
“Λοιπόν, θα ξεαναγνωρίσετε;” ρώτησε η Ντόρα.
“Κυρία μου, σας είπα: ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ!”

Ακολούθησε μια ακόμα σιωπή.

Στο τέλος η Ντόρα έσκασε ένα τεράστιο χαμόγελο. Ο Αντόνιο Φότι Τάκι Οτσόα ένιωσε τα κόκαλα του να τρίζουν και ξεκίνησε να λέει μια σιωπηλή προσευχή.
“Πολύ καλά λοιπόν!” είπε η Ντόρα, με τον μοναδικό της τρόπο να μιλάει χωρίς να χαλάει ούτε στιγμή το χαμόγελο. “Εσείς το θελήσατε!” συμπλήρωσε και έφερε το χέρι της στην μπλούζα της.

Ο πρέσβης γούρλωσε τα μάτια του. “Κυρία μου! Τι κάνετε εκεί;” είπε ανήσυχος. Το χέρι της Ντόρας κυλούσε αργά προς τα κάτω, ξεκουμπώνοντας ένα - ένα τα κουμπιά της μπλούζας της.
“Τι κάνω;” ρώτησε αθώα, με το τεράστιο χαμόγελο πάντα στην θέση του και φτάνοντας στο τελευταίο κουμπί, άνοιξε το μπλουζάκι. Ένα πρόστυχο κόκκινο σουτιέν με μαύρες φούντες στις ρώγες έκανε την εμφάνιση του.
“ΌΧΙΙΙΙΙΙ!!!!” έβαλε μια φωνή ο πρέσβης.

“Θα ξεαναγνωρίσετε;” ρώτησε η Ντόρα πάντα με το ίδιο χαμόγελο. “Οφείλω να σας ενημερώσω ότι φοράω κόκκινες ζαρτιέρες και στρίνγκ!”
Τα μάτια του πρέσβη γύρισαν προς τα επάνω και για μερικά δευτερόλεπτα το μόνο που φαίνονταν ήταν το λευκό.
“Αμάν! Τον χάνω!” σκέφτηκε η Ντόρα και χαλάρωσε λίγο το χαμόγελο. Ο πρέσβης επανήλθε. Τώρα ανάσαινε βαριά και με δυσκολία.
“Λοιπόν;” είπε η Ντόρα.
“…” είπε ο πρέσβης
“Εάν δεν μου απαντήσετε μέσα στα επόμενα τρία δευτερόλεπτα, θα βγάλω όλα μου τα ρούχα και θα αρχίσω να σας χορεύω τον χορό της κοιλιάς!” ξαναέσφιξε την θηλιά η Ντόρα
“ΌΧΙΙΙΙΙΙ!!!!” έβγαλε άλλη μια κραυγή απελπισίας ο πρέσβης.
“Όχι τι;” είπε η Ντόρα ψύχραιμα
“Θα…. θα υπογράψω!!!” είπε ο πρέσβης καταϊδρωμένος.
“Καταπληκτικά!” είπε η Ντόρα και ξανακούμπωσε την μπλούζα της. “Το ήξερα ότι θα συνεργαζόσασταν…”

Θανάσημος

ΥΓ. Το παραπάνω κείμενο εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Καλύβα και συγκεκριμένα εδώ. Θερμές ευχαριστίες στον Πάνο που μου έλυσε το πρόβλημα που είχα για το τι να γράψω σήμερα!