Η Πεθερά - 13ο Μέρος

Είχα πει ότι θα ανέβαζα ανάρτηση σήμερα... Δεν είχα πει ότι θα ανέβαζα ΜΕΓΑΛΗ ανάρτηση σήμερα :-)

Καλή ανάγνωση!

ΥΓ. Προς νέους ναυτιλλομένους: σωσίβια θα βρείτε στην αρχή καθώς και την μέση του σκάφους...

------------------------------------------------------------------------------------

Ανακεφαλαίωση: Είμαστε κλεισμένοι μέσα στο ασανσέρ με την πεθερά της Χριστίνας. Η Παναγιώτα μόλις τα έκανε επάνω της. Το ασανσέρ βρωμάει. Κάνει ζέστη. Η Παναγιώτα κλαίει και η πυροσβεστική θα έρθει σε περίπου μισή ώρα. Κατόπιν όλων αυτών, θα ήθελα να προσθέσω και ένα τέταρτο στοιχείο στο Ιδανικό Ακίνητο Ασανσέρ: μια έξοδο διαφυγής. Αδιάφορο που. Θα μπορούσε για παράδειγμα να σε βγάζει στον μαγικό κόσμο του Οζ. Κανένα πρόβλημα! Το ζητούμενο ήταν ΝΑ ΒΓΩ!

"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" έλεγε η Παναγιώτα
"Σώπα, σώπα..." έλεγε η Χριστίνα και την κουνούσε πέρα δώθε.
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" συνέχιζε ακάθεκτη η Παναγιώτα
"Σώπα, σώπα, σώπα..." επέμενε η Χριστίνα
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" επέμενε και η Παναγιώτα
"Δεν θα γίνει τίποτα έτσι!" είπε ξαφνικά η πεθερά.
Γυρίσαμε και την κοιτάξαμε.
"Τι εννοείτε;" είπα εγώ
"Το μωρό..." εξήγησε η πεθερά. "Δεν πρόκειται να σταματήσει με αυτόν τον τρόπο..."
"Γιατί;;;" είπε η Χριστίνα που ένοιωσε προσβεβλημένη. "Τι έχει ο τρόπος μου;"
"Γιατί δεν γίνεται έτσι!" επέμεινε η πεθερά. "Δωσ' την σ' εμένα να σου δείξω!"
"Κοιτάξτε!" είπε η Χριστίνα εμφανώς τσαντισμένη. "Το μωρό τα έχει κάνει επάνω του. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να σταματήσει να γκρινιάζει! Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να την κάνουμε να γκρινιάζει λίγο πιο χαμηλόφωνα..."
"Αχχ...." αναστέναξε βαθιά η πεθερά και την κοίταξε με τα τεράστια μάτια της. "Όπως νομίζεις..." είπε και γύρισε το κεφάλι της προς την άλλη μεριά.

Η Χριστίνα γύρισε προς την Παναγιώτα και της είπε.
"Σώπα, σώπα.... ώωωωωωωω..."
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" είπε η Παναγιώτα
"Άχχχχχχχχχχχ..." αναστέναξε η πεθερά.

"Ωωωωωωω... Ωωωωωωωωω..." είπε η Χριστίνα και έριξε ένα στραβό βλέμμα στην πεθερά της. "Σταμάτα τώρα, σταμάτα..."
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" είπε η Παναγιώτα
"Άχχχχχχχχχχχχχχχχχχ..." αναστέναξε η πεθερά και κούνησε απογοητευμένη το κεφάλι της

"Έλα, έλα, ώωωωωωωωωωω..." είπε η Χριστίνα
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" είπε η Παναγιώτα
"Τς, τς, τς, τς, τς, τς..." μουρμούρισε η πεθερά της κοιτάζοντας τα παπούτσια της

Η Χριστίνα κοίταξε την πεθερά της. Μετά κοίταξε την Παναγιώτα.
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" είπε η Παναγιώτα
"Ε, ΣΚΑΣΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!!!!!!!!" της έβαλε ξαφνικά μια φωνή η Χριστίνα.

Η Παναγιώτα σταμάτησε για ένα δευτερόλεπτο το κλάμα, άνοιξε τα μάτακια της και κοίταξε απορημένη την Χριστίνα. Ύστερα έκλεισε τα ματάκια της, έσφιξε τα χεράκια της σε γροθιές, σούφρωσε τα φρυδάκια της και είπε:

"ΝΝΝΝΝΝΝΝΝΓΓΓΚΚΚΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

"ΓΙΑ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!" έβαλα τις φωνές. "ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ;;;"
"ΤΣΑΚΩΘΗΚΑΜΕ!!!" είπε η Χριστίνα και κοίταξε την Παναγιώτα. "ΆΝΤΕ ΜΗΝ ΤΗΣ ΠΩ ΤΙΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΝΑ ΤΗΣ!!!" συμπλήρωσε, έδωσε το μωρό στην πεθερά της, μας γύρισε την πλάτη και κοίταξε τον τοίχο του ασανσέρ.

Η πεθερά πήρε την μικρή στα χέρια της και την κράτησε απαλά.
"Μην κλαις μικρούλα μου, μην κλαις..." της είπε
"ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααααααααααααααα" είπε η Παναγιώτα
"Έλα, έλα, έλα... μην κλαις..."
"ααααααααααααααααα........" είπε η Παναγιώτα
"Ώπα, ώπα, ώπα, ώπα..." είπε η πεθερά
"...................." είπε η Παναγιώτα
"Καλόοοοο... καλόοοοοο..." είπε η πεθερά
"..." είπε η Παναγιώτα
"Έτσι μπράβο..." είπε η πεθερά, την ακούμπησε απαλά στον ώμο της και με κοίταξε. "Κοιμήθηκε..." μου είπε. "Είδες; Έτσι γίνεται..." και χαμογέλασε γλυκά.

Γύρισα και κοίταξα την πλάτη της Χριστίνας. Πρέπει χαλαρά να ήταν η πιο θυμωμένη πλάτη που έχω δει στην ζωή μου.

Η συνέχεια την Πέμπτη!

Θανάσημος