Η Γέννα (11ο Μέρος)

Κουράγιο γενναίοι μου! Η νίκη είναι κοντά! Για όσους δεν ξέρουν για τι πράγμα μιλάω, παρακαλώ ξεκινήστε την ανάγωνση από εδώ. Υπενθυμίζω επίσης και τα νησιά Μπαρμπέϊντος, για να μην ξεχνιόμαστε...

Περίληψη προηγουμένων: Η φίλη μου η Χριστίνα γεννάει κατακαλόκαιρο και είναι πολύ αγχωμένη. Έτσι, αποφασίζουμε να κατέβουμε με την γυναίκα μου τη Μαίρη στην Αθήνα, για να την υποστηρίξουμε. Μετά από πολλές περιπέτειες καταφέρνουμε τελικά να φτάσουμε στο μαιευτήριο όπου η Χριστίνα σε λίγο γεννάει. Μαζί μας η θεία της που έχει αλτσχάϊμερ, μια φίλη της θείας και ο Βασίλης, ο πατέρας του παιδιού. Η Χριστίνα γεννάει μια μπέμπα που όλοι την βρίσκουν πολύ γλυκιά εκτός από την μάνα της. Εν τω μεταξύ, σκάει μύτη και η νονά με τον Χανς, τον γκόμενο από τη Δανία...

Να σας πω ότι σήμερα έχω ταξίδι οπότε δεν έμενε πολύ χρόνος για γράψιμο! Το επόμενο επεισόδιο (ΙΣΩΣ το τελευταίο...) θα αναρτηθεί ΜΕΘΑΥΡΙΟ. Μέχρι τότε, κύριες και κύριοι, παρακαλώ υποδεχθείτε... Δε Γκόντμαδερ...

---------------------------------------------------------------------

Η Δήμητρα και ο Χανς ανήκουν κι αυτοί στη φυλή των ανθρώπων που «παίζουν κομπιούτερ». Εκεί γνωρίστηκαν. Στα λιβάδια. Ήταν μια βροχερή ημέρα, όταν η Δήμητρα ξεκοίλιασε τον Χανς.

«Μπατ γουάϊ;» την ρώτησε έκπληκτος ο Χανς καθώς αιμορραγούσε.
«Μπικόουζ γιου αρ γουιθ δι άδερς!» του απάντησε η Δήμητρα σκουπίζοντας το σπαθί της απ’ το αίμα.
«Όου, νόου!» είπε ο Χανς. «Αϊ αμ γουιθ γιου!»
«ΡΙΛΙ;;;» είπε η Δήμητρα
«Ρίλι...» είπε ο Χανς και μετά πέθανε.

Την Δήμητρα την πιάσανε οι τύψεις. «Όου, αϊ εμ σο σόρι! Σόου σόρι!!!» έλεγε πάνω απ’ το νεκρό πτώμα του Χανς.
«Μι του!» έλεγε ο Χανς. «Μι του...»

Υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια σε αυτή τη ζωή: Ο παρηγορών, γαμεί.

Η αρχή αυτή διέπει όλες τις ανθρώπινες σχέσεις. Ακόμα και τις ψηφιακές. Η Δήμητρα, έχοντας νιώσει μέχρι τα βάθη της ψυχής της τις τύψεις του φόνου που διέπραξε, είχε άμεση ανάγκη από παρηγοριά. Ο Χανς, νεκρός όπως ήτανε, είχε τουλάχιστον κανένα τέταρτο μέχρι να αναστηθεί. Κι έτσι, με φόντο ένα μεσαιωνικό κάστρο και σε πρώτο πλάνο τον νεκρό Χριστιανό πολεμιστή να παρηγορεί την νεαρή αμαζόνα δολοφόνο του, ξεκίνησε η μεγάλη πορεία της Δήμητρας προς την εξιλέωση και του Χανς προς την Ελλάδα...

Ο Χάνς στην πραγματική του ζωή ήταν ιππότης. Τις υπόλοιπες ώρες εργαζότανε παρτ-τάιμ ως ελεγκτής εισιτηρίων σε υπεραστικά λεωφορεία στη Δανία. Από αυτή του την εργασία, έβγαζε δύο χιλιάδες ευρώ καθαρά τον μήνα.

Αμερικανοί επιστήμονες έχουν αποδείξει ότι ο εγκέφαλος συνηθίζει να προσπερνάει πληροφορίες που του είναι τελείως ξένες. Έτσι, χρειάζεται επανάληψη και τονισμός των καινοτόμων στοιχείων εκ μέρους του πομπού, προκειμένου ο δέκτης να τα συνειδητοποιήσει πλήρως και να τα χωνέψει ως δεδομένα. Αλλιώς περνάνε στο ντούκου. Ως εκ τούτου, επαναλαμβάνω τα βασικά σημεία της παραπάνω παραγράφου:

ΠΑΡΤ ΤΑΪΜ. Ελεγκτής εισιτηρίων. Λεωφορεία. Δύο χιλιάδες. Ευρώ. Καθαρά. Το μήνα.

Ήρθε λοιπόν το παλικάρι στην Ελλάδα, υποθέτοντας ότι αφού η χώρα είναι στην Ευρώπη, δεν μπορεί, κάτι ανάλογο θα συμβαίνει κι εδώ. Η Δήμητρα, στην οποία εν τω μεταξύ είχε στείλει κάτι φωτογραφίες του, τον διαβεβαίωνε ότι έτσι είναι.

«Γκρις ιζ ΒΕΡΥ ντιβέλοπντ!» του έλεγε με κάθε ευκαιρία. «Πάρανταϊζ!»
Δεδομένου ότι η Δήμητρα το πρώτο πράγμα που έκανε όταν τον γνώρισε ήταν να τον σκοτώσει, ο Χανς πολύ λογικά έκρινε ότι αυτή η γυναίκα είναι άξια εμπιστοσύνης. Έτσι λοιπόν, παραιτήθηκε απ’ τη δουλειά του και ήρθε να ζήσει στην Ελλάδα...

«Άϊ γουόντ του φάϊντ ε τζόμπ» μου έλεγε στο μαιευτήριο
«Δις ιζ νοτ βερι ντιφικαλτ» του έλεγα εγώ. «Ντου γιού όλσο γουόντ το γκετ πέϊντ;»
«Οφ κόρς!» μου έλεγε
«Δις ιζ ε μπιτ μορ ντίφικαλτ» προσπαθούσα μαλακά να τον εισάγω στην Ελληνική πραγματικότητα...

Κάντε κλικ εδώ για τη συνέχεια...

Θανάσημος